یک روز در بازار ابراهیم را دیدم که دو کارتن بزرگ روی دوشش بود و به اصطلاح باربری می کرد.
کارش که تمام شد، جلو رفتم و بعد از سلام گفتم :
برای شما زشته این کار باربرهاست نه کار شما ! نگاهی به من کرد و گفت : کار که عیب نیست، بیکاری عيبه
این کار برای خودم هم خوبه، مطمئن میشم که هیچی نیستم، جلوی غرورم رو می گیرم.
گفتم: اگه کسی شمارو این طور ببینه، خوب نیست. ورزشکاری، قهرمان والیبال و کشتی هستی، خیلی ها می شناسنت.
خندید و گفت :
''همیشه کاری کن که اگه خدا تورو دید، خوشش بیاد، نه مردم''
-منبع : کتاب سلام بر ابراهیم؛
@Shahidpiranbahrami
