🔰بخش دوم/پایانی🔰 و به صراحت فرمودند که والله قسم من با نخست وزیری بازرگان مخالف بودم. در عین حال ایشان از اندک اعتمادی که آن هم غالبا به توصیه دیگران به لیبرال ها نموده اند اظهار پشیمانی کرده و متواضعانه در وصیت نامه خود از اعتمادی که در برخی موارد به لیبرال ها شد با عنوان اشتباه یاد می کنند. ◽️۴. یکی از آسیب های اساسی مشروطه اختلاف نظر در بین مراجع و رهبران نهضت بود. بدین توضیح که اشخاصی چون آخوند خراسانی در نجف، فتوای همراهی با مشروطیت[غربگرا] را صادر نمود، در مقابل شخصی چون شیخ فضل الله نوری(ره) در تهران، نظری در مقابل رای آخوند داشت. هرچند نظر #شیخ_شهید دوراندیشانه و مطابق با واقع بود. امام خمینی بر پیروی موکد از ولایت فقیه، برای همیشه شاخص اصلی را فراروی ملت ایران قرار داد تا هیچگاه در فضای فتنه گون دچار ابهام یا تردید نشده و مسیر صواب را تشخیص دهند. ◽️۵. هدف از مشروطیت، نفی استبداد قجری بود اما غفلتی که در این رابطه رخ داد آن بود که خطر استعمار [استکبار زمان] جدی انگاشته نشد [و به هشدارهای شیخ شهید در این رابطه نیز توجه نگردید!]. به تعبیر دیگر، مردم در مشروطه برای رهایی از استبداد مع الاسف حتی تا پناه آوردن به دامن استعمار[استکبار انگلیس] نیز پیش رفتند؛ خاطره تلخ بست نشینی تعداد زیادی از مردم در سفارت انگلیس درپی غیبت علما که جهت مهاجرت کبری، متحصن در حرم حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها بودند عاملی بود که قیام عدالت خواهانه ملت را از مسیر صحیح خویش منحرف ساخت. در مقابل، امام هوشیار ملت ایران، انقلابی را به پیروزی رساند که استبداد گریزی و استعمارستیزی را توامان با خود به همراه داشت. ملت ایران همزمان با شعار «مرگ برشاه» که مظهر نفی استبداد بود، «مرگ بر آمریکا» را هم به عنوان مصداق استعمار مورد طرد قرار می دادند. جملات تاریخی امام از جمله «آمریکا شیطان بزرگ است» و «اسرائیل باید از بین برود» موید روح استکبار و استعمار ستیزی ملت و عامل بسیار مهم در امتداد صحیح و عدم انحراف انقلاب اسلامی است. ◽️۶. در مشروطه ذیل پوشش آزادی بیان، بسیاری از مقدسات اسلامی مورد وهن قرار گرفت اما امام از همان ابتدا اجازه چنین سوء استفاده ای را ندادند. به عنوان مثال هنگامی که جبهه ملی در مقابل لایحه قصاص ایستادگی کرد، ایشان اعلام داشتند که اگر آگاهانه این عمل انجام پذیرفته باشد اشخاص مزبور مرتد هستند. هم چنین در مقابل کتاب آیات شیطانی سلمان رشدی که به رسول الله توهین شده بود، امام با فتوای تاریخی خود، وی را مرتد اعلام نمودند. ◽️۷. هرچند در فرمان مشروطیت که مظفرالدین شاه قاجار آن را صادر کرد، دستور تشکیل مجلس شورای اسلامی داده شد اما در ادامه، مجلس شورا که از لحاظ محتوا- مطابق آنچه در بند پیش گفته شد- ماهیت تطابق با اسلام را به خود نگرفت، از لحاظ شکل نیز به عنوان «مجلس شورای ملی» نام گذاری شد. اما انقلاب اسلامی ۵۷ ملت که ماهیت اسلامی خود را حفظ کرده بود عنوان مجلس قانونگذاری آن نیز- البته اندکی با تاخیر- در سال ۱۳۶۸ (تجدیدنظر در قانون اساسی مصوب ۱۳۵۸) از «مجلس شورای ملی» به «مجلس شورای اسلامی» تغییر یافت. ◽️۸. ورود افراد با اندیشه های ناصواب وارداتی و روحیه غرب زدگی در مجلس مشروطه، تجربه ای بود که امام نسبت به تکرار آن در انقلاب اسلامی بیمناک بودند. از این رو با توجه به اهمیت بالای مجلس و به تعبیر امام، جایگاه در راس امور بودن آن، توصیه ایشان، ورود افراد انقلابی و متعهد به قوای حاکمیتی به خصوص مجلس بود؛ چنان که شخصیت های برجسته ای همچون رهبری معظم انقلاب و شهید دکتر چمران، نمایندگان منتخب ملت در مجلس اول شدند. ◽️۹. تاسیس دانشگاه به عنوان پایگاه علوم سکولار در مقابل حوزه های علمیه به عنوان مرکز علوم اسلامی به زمان رضاخان برمی گردد [مراکز آموزش عالی دوره قاجار را تجمیع کرده و نام دانشگاه بر آن نهادند] و از این حیث، ایران مشروطیت فاقد دانشگاه است اما نقش روشنفکران آن زمان که عموما تحصیل کردگان دانشگاه های فرنگ بودند در انحراف مسیر اسلام خواهانه مردم، قابل اعتناست با چنین پشتوانه ای، امام از همان اوان پیروزی انقلاب توجه ویژه ای به دانشگاه دارند و طرح مباحثی همچون انقلاب فرهنگی، اصلاح متون دانشگاه ها، وحدت حوزه و دانشگاه و... نشان از این دارد که به تعبیر ایشان، اصلاح کشور در گرو اصلاح دانشگاه هاست. 🔸منبع: روزنامه کیهان، شماره ۲۰۲۷۰ #دهه_فجر ✳️ @ShahidRabe

🏴 إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ آیت الله ضیاء آبادی از علمای بزرگ تهران، دعوت حق را لبیک گفت 🔰👇👇

🏴 إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ مفسر قرآن، استاد اخلاق، آیت الله سید محمد ضیاء آبادی از علمای بزرگ تهران، دعوت حق را لبیک گفت. ایشان از شاگردان امام خمینی (ره) و علامه طباطبایی بود و از سال ۱۳۴۰ استاد حوزه علمیه تهران بودند. جلسات تفسیر و درس اخلاق ایشان در مسجد علی بن الحسین (ع) دربند برگزار می‌شد. آیت‌الله ضیاء‌آبادی در سال ۱۳۴۷ق برابر با ۱۳۰۷ش در قریه ضیاءآباد واقع در ۴۵ کیلومتری شهر قزوین و در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان گشود. مرحوم، سال ۱۳۲۰ برای تحصیل به قزوین رفت و در مدرسه التفاتیه که از مدارس کهن قزوین به شمار می‌رود مشغول فراگیری علوم اسلامی شد و مقدمات را شامل صرف، نحو، معانی، بیان و بدیع و منطق نزد استاد آقا شیخ یحیی مفیدی فرا گرفت. ایشان، بعد از مدتی اقامت در حوزه علمیه قزوین، در سال ۱۳۲۸ش راهی حوزه علمیه قم شد و به مدت ۱۲ سال از محضر اساتید قم از جمله حضرات آیات امام خمینی (ره)، سدهی اصفهانی، علامه طباطبایی و... استفاده کرد و در ادامه به تدریس در حوزه قم پرداخت و کتب معالم، قوانین و لمعه را برای طلاب و فضلاء حوزه علمیه قم تدریس می‌کرد. سال ۱۳۴۰ش به تهران مهاجرت کرد و مشغول خدمات علمی، فرهنگی و تبلیغی شد. مرحوم می‌گوید: آشنایی‌ام با برخی دوستان که اغلب اهل وعظ وخطابه و به اصطلاح منبری بودند، مرا به منبری شدن علاقه‌مند کرد و تشخیص دادم که زمینه فعالیت در تهران مساعدتر است، لذا به تهران آمدم و ضمن تدریس در مدرسه آقای مجتهدی تهرانی، به کار وعظ و تبلیغ پرداختیم. بعد از مدتی چون علاقه‌مند به مطالعه بودم، تشخیص دادم که منابر خود را هدفمند کنم تا وقت بیشتری برای مطالعه داشته باشم که الحمدلله توفیقاتی نیز در این باره داشته‌ام.»/ از خبرگزاری حوزه ✍ کانال تخصصی شهید رابع، ارتحال این عالم بزرگ را به ولایتمداران، تسلیت عرض می نماید. 🌹«رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات» اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم 🏴 @ShahidRabe

🌺🍃به مناسبت #ایام_الله #دهه_فجر #انقلاب_اسلامی🍃🌺 💢شباهت ها و تفاوت ها #مشروطه #مشروطه_مشروعه #انقلاب_اسلامی 💢#امام_خمینی(ره) و دفاع همه جانبه از مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) و شباهت هایی که بین خویش و ایشان می دید. ✍ مقایسه دو انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی نشان می‌دهد که هر دو انقلاب اهداف مشترکی را دنبال می‌کردند. مبارزه با استبداد و استعمار و قانون‌گذاری برای جامعه از جمله اهداف مشترک دو انقلاب بود و #مشروعه مورد نظر مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره)، نیز همان حکومت اسلامی است که مورد نظر امام راحل بوده است. ✍ مرجع شهید علامه نوری(ره)، در این خصوص فرمود: «معنای مشروطیت؛ حفظ حقوق ملت و تحدید حدود سلطنت و تعیین تکلیف کارگزاران دولت است. بر وجهی که مستلزم رفع استبداد و سلب اختیارات مستبدانه اولیای دولت بشود.» البته بلافاصله شیخ تاکید می‌کند که حدود قدرت و قانون‌گذاری توسط شرع مشخص شده و حکومت باید تابع نظرات دین اسلام باشد. در جریان مبارزات انقلاب اسلامی نیز با توجه به قدرت استبدادی شاه، تلاش برای کنترل و مهار قدرت و پایبندی آنان به شرع و قانون الهی پیگیری می‌شد. امام خمینی(ره) در این باره در جریان مبارزات بر علیه شاه گفته‌اند: «حکومت اسلامی استبدادی نیست که رئیس دولت آن مستبد و خود رای باشد؛ بلکه مشروطه است البته نه مشروطه به معنای متعارف که تصویب قانون تابع آرای اشخاص و اکثریت باشد بلکه به معنی پیروی اداره کنندگان از مجموعه شروطی است که در قرآن و سنت پیامبر معین گشته است.» کامل مطلب🔰 1⃣ تشابهات و تفاوت ها👇 https://www.mashreghnews.ir/amp/613665 2⃣ امام خمینی(ره) و انقلاب مشروطه👇 https://hawzah.net/fa/Magazine/View/89/92/1135/ 🔰ادامه در بخش دوم/پایانی🔰

🔰بخش دوم/پایانی🔰 ✍ امام خمینی(ره)، پیشوای فقید انقلاب اسلامی ایران، از معتقدان به مقام علمی و مجاهدات سیاسی مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) بود و او را علمدار دفاع از دین می شمرد و در باره قاتلان وی دیدگاهی شدیدا" منفی داشت. از نظر ایشان: "شیخ رحمه الله" یک شخصیت "مجاهد مجتهد دارای مقامات عالیه" بود که برای انطباق قوانین مشروطه با اسلام قیام کرد و "متمم قانون اساسی" حاصل تلاش و "کوشش ایشان بود" و به همین علت نیز "خارجیها که یک همچو قدرتی را در روحانیت می دیدند... یک دادگاه درست کردند و یک نفر منحرف روحانی نما [ابراهیم زنجانی فراماسون]، [شیخ] را محاکمه کرد و در میدان توپخانه، ایشان را در حضور جمعیت به دار کشیدند". مزار مرجع شهید در قم، پیش از تبعید امام به عراق، پاتوق ایشان و دوستان محسوب می شد. به گفته استاد علی دوانی(ره): امام با جمعی از یاران خود "زمستانها در حجره مرقد شیخ شهید گرد می آمدند و پس از برگزار کردن نماز مغرب و عشاء" بدون همراهی با اصحاب، پراکنده می شدند.آنچه آن مرجع بزرگ و مجاهد [شیخ فضل الله نوری ره] می خواست به وسيله جانشین بحقش حضرت امام خمينی انجام گرفت. امام پس از پیروزی انقلاب نیز کرارا" از شخصیت و مظلومیت شیخ، و اصل پیشنهادی او در قانون اساسی (نظارت فقها بر مجلس) یاد و ستایش می کرد و ملت ایران را به غور در حوادث مشروطه و عبرت گیری از سرنوشت آن به ویژه شهادت جانگداز شیخ فرا می خواند: اگر روحانیون، ملت، خطبا، علما، نویسندگان و روشنفکران متعهد سستی بکنند و از قضایای صدر مشروطه عبرت نگیرند، به سر این انقلاب آن خواهد آمد که بر سر انقلاب مشروطه آمد...(۱۳۶۰/۸/۴) ایشان به نویسندگان توصیه می کرد در باره شیخ قلم بزنند.حسین مکی، سیاستمدار و مورخ مشهور، نقل می کند که امام در تاریخ ۱۳۵۸/۲/۲ به وی گفته است که "چرا راجع به مرحوم شیخ چیزی نمی نویسید؟" همچنین در نجف فرموده بودند: این بزرگ مرد (شیخ فضل الله) را بشناسید و بشناسانید ابعاد عظیم علمیش را که جامع علوم معقول و منقول بود، بُعد مرجعیتش را که سعی کردند از اذهان مخفی کنند، اندیشه های والای سیاسیش را که بر گرفته از اسلام ناب بود... مخالفین و دشمنان ایشان از جاهلین و معاندین بوده و هستند./۱۳۴۸ش، نجف، مسجد شیخ انصاری(ره)، خاطرات یاران امام در مسیر دفاع از اسلام و ستیز با عناصر سکولار، شباهتهایی آشکار بین خود با شهید نوری می دید و دشمنان نظام جمهوری اسلامی را از سنخ کسانی می شمرد که در مشروطه، به منظور انزوای روحانیت در اجتماع و سیاست ایران، دست به قتل علما گشودند. با تأکید بر اینکه "مقصد ما اسلام است"، هشدار می داد: ببینید! چه جمعیتهایی هستند که روحانیون را می خواهند کنار بگذارند؟ همانطوری که در صدر مشروطه...زدند و کشتند...، آن وقت...کشتند مرحوم نوری را، و مسیر ملت را از آن راهی که بود برگرداندند به یک مسیر دیگر، و همان نقشه الآن هست که مطهری را می کشند، فردا هم شاید من و پس فردا هم یکی دیگر را (۱۳۵۸/۳/۳) از نظر امام، ابراهیم زنجانی (دادستان فراماسون! محکمه ای که رأی به اعدام شیخ داد) روحانی نمایی فاسد و نامهذب شمرده می شد، چنان که در جمع طلاب و مدرسین و دانشجویان دانشگاهها و مدارس عالی کشور فرمود: اگر تهذیب در کار نباشد، علم توحید هم به درد نمی خورد!... حتی علم توحید که بالاترین علم است...، انسان را اگر مهذب نباشد، از خدای تبارک و تعالی دورتر می کند. باید کوشش بشود در ... حوزه های علمیه ... کنار علم فقه و فلسفه و ...، حوزه های اخلاق، حوزه های تهذیب... و ... سلوک الی الله تعالی [باشد]. شما می دانید که مرحوم شیخ فضل الله را کی محاکمه کرد؟! یک معمم زنجانی، یک ملای زنجانی محاکمه کرد و حکم قتل او را صادر کرد. وقتی معمم و ملا، مهذب نباشد، فسادش از همه کس بیشتر است. در بعضی از روایات است که در جهنم، بعضی ها اهل جهنم از تعفن بعضی روحانیون در عذاب هستند و دنیا هم از تعفن بعضی از اینها در عذاب...اگر عالم فاسد [باشد]، یک شهر را، یک مملکت را به فساد می کشد، چه عالم دانشگاه باشد چه عالم فیضیه، فرقی نمی کند. (۱۳۵۹/۹/۲۷) نیز فرمودند: ...مثل مرحوم حاج شیخ فضل الله نوری [را] در ایران - برای خاطر اینکه می گفت باید مشروطه، مشروعه باشد و آن مشروطه ای که از غرب و شرق برسد قبول نداریم - در همین تهران به دار زدند و مردم هم پای او رقصیدند و کف زدند (۱۳۶۲/۷/۱۳). در دوران مشروطه... یک عده ای که نمی خواستند که در این کشور، اسلام قوه داشته باشد...جوسازی کردند، به طوریکه مثل مرحوم آقا شیخ فضل الله که آن وقت آدم شاخصی در ایران بود و مورد قبول بود، در میدان، علنی ایشان را به دار زدند و پایش هم کف زدند و این نقشه ای بود برای اینکه اسلام را منعزل کنند و کردند... (۱۳۶۲/۹/۲۶). 🔸منابع: ک، تنهای شکیبا، مقاله استاد دوانی در یادمان تندیس پایداری، صحیفه نور و امام ... ✳️ @ShahidRabe

🌺🍃 #انقلاب_اسلامی 🌺🍃 #دهه_فجر ✳️ @ShahidRabe

📗کتاب عالم خبیر منتشر شد 🔰👇👇

‍ ✍ به همت انتشارات#پژوهشکده_تاریخ_معاصر ؛ 📗 کتاب «عالِم خبیر» در دسترس مخاطبان قرار گرفت به گزارش پژوهشکده تاریخ معاصر، «عالِم خبیر»، در شرح حال و آثار مورخ معاصر، مرحوم استاد علی دوانی، به همت پژوهشکده تاریخ معاصر انتشار یافت. آقای دکتر محمد حسن رجبی (دوانی)، فرزند ایشان، که این کتاب را جدیدا نگاشته، در مقدمه کتاب خاطرنشان کرده است که کتاب، مجموعه مقالاتی است که در سال‌های گذشته یا به عنوان مقدمه بر بعضی از کتاب‌های استاد بدون نام یا با نام نوشته شده، و یا مقالات و سخنرانی‌هایی بوده که به مناسبت‌های گوناگون نوشته یا بیان شده و در مجلات مختلف انتشار یافته است. کتاب «عالِم خبیر» شامل شش مقاله است: مقاله نخست، گفت‌وگوی استاد با «واحد تاریخ شفاهی سازمان اسناد و کتابخانه جمهوری اسلامی ایران» در سال 1378 درباره شرح حال، آثار علمی و گزیده خاطرات ایشان است که آقای رجبی آن را تنظیم و ویراستاری کرده است. مقاله دوم، «تصویر یک شخصیت» است که چنان که از نامش پیداست، شخصیت اخلاقی، علمی، دینی و سیاسی استاد از دوران جوانی تا رحلت، از نگاه نویسنده کتاب به رشته تحریر درآمده است. مقاله سوم، «استاد دوانی، تاریخ‌نگار پیشگام انقلاب اسلامی» نام دارد که در آن، پیشگامی استاد در تاریخ‌نگاری انقلاب با نگارش کتاب «نهضت دوماهه روحانیون ایران» در دی‌ماه 1341 ــ آن هم در شرایط خفقان رژیم پهلوی و فقدان امکانات و اسناد و مدارک ــ تا نگارش کتاب یازده‌جلدی «نهضت روحانیون ایران» در سال 1360 و نیز در دوران پس از انقلاب اسلامی تشریح شده است. «فعالیت‌های علمی و قلمی سیاسی»، عنوان مقاله چهارم است که در آن تکاپوهای عملی و قلمیِ سیاسی استاد از دوران نهضت ملی تا ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی و از آن زمان تا انقلاب اسلامی و پس از آن با استناد به آثار نوشتاری و گفتاری استاد بررسی شده است. از جمله دوستان نزدیک استاد دوانی در بیش از سه دهه، سه چهره بنام دوران انقلاب اسلامی، مرحومان استاد شهید مطهری، شهید آیت‌الله بهشتی، و سخنور نامی حجت‌الاسلام فلسفی بودند که گوشه‌هایی از مراودات استاد با آن بزرگان، موضوع مقالات پنجم، ششم و هفتم است. استاد فقید دوانی و استاد فقید ابوالحسنی (منذر) دو روحانی مورخ متعلق به دو نسل هستند که آثار قلمی و کلامی ماندگاری در تاریخ معاصر بویژه در احیای تفکرات ناب و سیره انقلابی مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره)، از خود به یادگار گذارده‌اند. وجوه تشابه و تفاوت موقعیت زمانی و سیاسی آن دو، موضوع مقاله هشتم این مجموعه است. خاطرات استاد دوانی از نویسنده متعهد و منتقد معروف، سید جلال آل احمد، که مربوط به سال 1337 به بعد و سپس انتشار کتاب «غرب‌زدگی» است، آخرین مقاله این مجموعه را تشکیل می‌دهد. عنوان کتاب، برگرفته از عنوانی است که مقام معظم رهبری در پیام تسلیت رحلت ایشان فرموده‌‎اند. کتاب «عالم خبیر» از آن حیث که ابعادی از زندگانی علمی، دینی، و سیاسی یکی از مورخان نامدار دینی کشور را ترسیم کرده است، می‌تواند برای علاقه‌مندان به تاریخ مکتوب و شفاهی و نیز رجال‌شناسان حوزه و دانشگاه سودمند باشد. ◀️ مرکز توزیع: فروشگاه سرای تاریخ، تهران، خیابان ولی عصر(عج)، خیابان شهید فیاضی(فرشته)، نرسیده به میدان فرشته، پلاک ۱۱ تلفن ۲۲۶۰۵۰۷۳/نشانی ناشر: همان آدرس، نبش چناران پلاک ۱۵، تلفن۲۲۰۰۳۴۶۹ 🔰ادامه در بخش دوم/پایانی🔰

🔰بخش دوم/پایانی🔰 ✍ مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری، اعلی الله مقامه الشریف از منظر مورخ فقید، استاد علی دوانی 🔰 💠 استاد دوانی(ره): آنچه مايه كمال تأسف است، اين است كه هرچند پس از پيروزی انقلاب اسلامی ملت ايران به رهبری حضرت امام خمينی(قده)، بيشتر مقاصد آيت الله شهيد حاج شيخ فضل الله نوری، از جمله «مشروطه مشروعه» و تاسيس «مجلس شورای اسلامی» و حضور شورای ناظر بر مصوبات مجلس (نگهبان)، جامه عمل پوشيده، و آنچه آن #مرجع_بزرگ و #مجاهد می خواست به وسيله جانشین بحقش حضرت امام خمينی انجام گرفت، ولی از آن آيت بزرگ الهی تقدير شايسته ای به عمل نيامد، حال آن كه بسيار به جا بود درباره وی كتاب های تحقيقی، تأليف و تصنيف شود، و كنگره بزرگی بگيرند. در يك كلام، آيت الله شهيد حاج شيخ فضل الله نوری، شهيد راه اسلام شد. كسی حق او را چنان كه بايد ادا نكرد، و تاكنون هم ادا نشده است، ولی چنان كه گفتم همين كه بازار آشفته ای به وجود می آيد، مزدوران اجانب در گوشه و كنار، بيرون آمده و به سمپاشی بر ضد او و مثله ساختن تاريخ می پردازند، و از اين راه ماموريت خود را به انجام می رسانند./از مقاله استاد دوانی دریادمان «تندیس پايداری»،ویژه نامه روزنامه رسالت درنکوداشت مرجع شهید نوری(ره)/نوید شاهد ✅ 📃 #مقاله ✍ موضوع:[#مرجع_شهید علامه] شیخ فضل الله نورى(ره) و مشروطه 🖋به قلم: محقق و پژوهشگر فقید معاصر، مرحوم استاد علی دوانی(ره) بسم الله الرحمن الرحیم وقتى براى اولین بار تاریخ مشروطه را مرور کردم و از نقش ارزنده آیت الله شهید حاج شیخ فضل الله نورى در حفظ و نگاه دارى جنبه دینى آن نهضت آگاه شدم، از سرانجامِ شوم بر خورد مخالفان با آن رهبر بزرگ مذهبى بسیار ناراحت و منقلب شدم، و در صدد برآمدم که آن را جبران کنم. تا قبل از آن که کتاب «نهضت روحانیون ایران» را بنویسم (سال 1341) تاریخ مشروطه را بعضى از افراد بى قید و لامذهب نوشته بودند که از روحانیان عقده به دل داشتند و از روشن فکرى دم مى زدند. همه آنان حق بزرگ و نقش ارزنده آیت الله شهید نورى را تضییع کرده و انگ ها به آن مرد بزرگ علم و دین زده بودند؛ از جمله آنان🔰 ◽️ناظم الاسلام کرمانى [بابی ازلی ماسون، از پایه گذاران انجمن های مخفی ماسونی]، ◽️مهدى ملک زاده [فراماسون و فرزند ملک المتکلمین بابی ازلی ماسون] و ◽️احمد کسروى [روحانی نمای دین ستیز فراماسون] هستند؛ ... آرى، حاج شیخ فضل الله عقیده داشت مشروطه اى که روشن! فکران [معلوم الحال] به وجود آوردند، غل و زنجیرى است که به دست و پاى ملت ایران مى بندند، و آنان را از آن چه مى باید تحقق یابد، محروم مى کنند؛.../کامل مقاله👇 http://mashrootiat.pchi.ir/show.php?page=contents&id=16388 ✳️ @ShahidRabe

🔰👇👇

🏴 تسلیت باد ایام قمری ارتحال محدث بزرگ شیعه، میرزا حسین محدث نوری رضوان الله تعالی علیه، صاحب "مستَدرَکُ الوَسائل و مُستَنبَطُ المَسائل"، "لؤلؤ و مرجان" و... از شاگردان ثلاث شیخ الاعظم مرتضی انصاری(ره)، دایی و پدر همسر مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری (ره)/۲۷ جمادی الثانی ۱۳۲۰ ه.ق 🌹«رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات» اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم ✍ دکتر مجید معارف، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران که کتابی با موضوع زندگی و آثار مرحوم محدث نوری به رشته تحریر در آورده، یادداشتی تحقیقی و خواندنی را در خصوص این عالم بزرگ شیعه در اختیار خبرگزاری « نسیم» قرار داد و در قسمتی از این یادداشت، در مورد جنجال برانگیز ترین تألیف محدث یعنی "فصل الخطاب"؛ به ادای توضیحات و رفع شبهه پرداخته است، همچنین دکتر معارف، میرزای شیرازی، محدث نوری و علامه شیخ فضل الله نوری رضوان الله تعالی علیهم را مثلث طیبه ای که یکی از رموز پیروزی نهضت تنباکو بوده است معرفی می نماید... که در ادامه تقدیم مخاطبین گرامی می شود.👇 http://old.nasimonline.ir/Content/Detail/992624/162 📜 برگی از تاریخ ناگفته و ناشنیده🔰 ✅ صدور اجازه نامه محدثی برای مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری (ره)، توسط محدث بزرگ شیعه🔰 ✍ در ۱۴ ذی القعده ۱۳۰۲ق، توسط محدث بزرگ شیعه، میرزاحسین محدث نوری ره، (صاحب مستدرک الوسائل)، به علامه شیخ فضل الله نوری ره، اجازه نقل حدیث و روایت داده شد. این اجازه نامه که در سامرا تحریر و صادر شده است، در میان اوراق رساله شریف صحیفه مهدویه (تألیف مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری)، موجود است. محدث نوری(ره)، پیشوای ائمه علم حدیث و رجال در اعصار اخیر و از بزرگ ترین علمای شیعه و رجال اسلام در قرن ۱۴ در مقدمه کتاب شاخه طوبی، شیخ فضل الله را مجمع فضایل و صفات نیک می شمرد، در جای دیگر بر دانش و پارسایی شگرف شیخ انگشت تأکید می نهد و در تقریظی که سال ۱۳۰۲ ق در سامرا بر کتاب صحیفه مهدویه شیخ فضل الله نگاشته به ایشان اجازه نقل روایت داده و چنین می فرماید:🔰 ... ستایش ویژه خدای متعال است که دین استوار و پسندیده اش را به وسیله پاسدارانی که در هر زمان، قامت دین را، با جلوگیری از انحراف آن به کژی ها، راست می دارند، فضیلت داده و شریعت حنیفش را به وسیله حاملانی که در اعصار مختلف، در دریاهای عمیق و مواج آن فرو رفته اند و لؤلؤ و مرجان بیرون می آورند، شرافت بخشیده است. و درود بر آموزگار بیان، روح قرآن، شارح صحف [آسمانی] نخستین و اعطاگر عقل خالص به صاحبان خرد و درود بر خاندان او باد که موازین رد و قبول اعمال عباد در پیشگاه الهی اند... و درود بر کسانی که تاریکی ها را به نور ولای آن ذوات مقدس، روشن ساخته اند: ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ (اشاره ایست لطیف به نام و سجع مُهر مرجع شهید علامه نوری). و بعد: پس این کتاب (صحیفه مهدویه) دُرّ های گران از صدف های بحار علم و هدایت، و میوه های چیده شده از باغ های معارف بهترین شخصیتی است که گامهای او زمین را در نوردیده، جامه در بر و ردا بر دوش دارد [یعنی حضرت ولی الله الاعظم عجل الله فرجه الشریف]، پرتوی است از اشعه روشنگر ستاره ای درخشان و فرازمند، و کف آبی است گوارا از دریای پر آب و خوشگوار که برگرفته است آنرا کسی که در پیشگاه آن حضرت رحل اقامت افکنده، و از جام [معارف] ایشان نوشیده و سیراب شده یعنی کوه بلند علم و ستون استوار فضل، مقتدای فقیهان برجسته و معتمد عالمان چیره دست، جامع معقول و منقول، حاوی حقایق فروع و دقایق اصول، بوستان علم و اقیانوس فضل، عالم عامل کامل، شیخ فضل الله نوری ... که خدایش حفظ کند. محدث بزرگ، میرزا حسین نوری سپس کلام را چنین به پایان می برد: به شیخ فضل الله (دام فَضْلُه) اجازه می دهم که جمیع آنچه را که ذکر شد، هرطور می خواهد، بر هر کس از اهل روایت و درایت که خواستار باشد، روایت کند و از او می خواهم که در دنیا و آخرت، به ویژه در تعقیبات نماز و لحظات استجابت دعا، مرا از دعاهای شایسته فراموش نکند... 🔸منبع: ک، تنهای شکیبا، علی ابوالحسنی به نقل از رک: مجموعه مکتوبات، اعلامیه ها، ص ۴۵۰-۴۵۳ ✳️ @ShahidRabe

🔰👇👇

🔳 به بهانه ایام درگذشت مرحوم دکتر عباس اقبال آشتیانی، مورخ، ادیب، نویسنده و مترجم بزرگ معاصر ✍ الفاظی که دانشورانی همچون اقبال آشتیانی، در مورد علامه شیخ فضل الله نوری(ره) به کار گرفته اند، نوعا" واژه های بلند قله سان است. تو گویی کلمات سترگ، از گنجینه لغات پر می کشند، عقاب وار بر صدر قله می نشینند تا والاییهای آن فقیه فرزانه را وصفی در خور آورند! و انتخاب این گونه تعابیر، بخوبی نشان می دهد که اهل نظر، نوعا" شیخ را در پایگاهی بس رفیع از فضل و دانش می دیده اند. ⏪ در این خصوص، مرحوم دکتر اقبال آشتیانی می نویسد: در عصر ما، در میان مشتغلین به علوم قدیمه، دیگر کسی...در فقه، به درجه حاج شیخ فضل الله نوری (از علمای متنفذ تهران)...وجود ندارد./مجله یادگار، سال ۵، ش ۸ و ۹، ص ۶ و نیز، تاریخ مفصل ایران از صدر اسلام تا انقراض قاجاریه، ص، ۸۵۳/از دیده بان بیدار ص۲۰-۲۱، آخرین آواز قو ص ۸۶، علی ابوالحسنی 🔸عباس اقبال آشتیانی، کسی که شیوه تحقیق علمی را در ایران رواج داد به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک عباس اقبال آشتیانی در سال ۱۲۷۵ خورشیدی در آشتیان زاده شد. پس از آموختن دروس ابتدایی در سال ۱۳۲۸ قمری به تهران آمد و ابتدا در مدرسه شرکت گلستان و سپس در مدرسه دارالفنون تحصیل کرد . پس از فراغت از تحصیل در دارالفنون به معلمی در همان مدرسه انتخاب شد و معاونت کتابخانه عمومی معارف را نیز به عهده گرفت. پس از تأسیس دارالمعلمین عالی با توجه به درخشندگی خاصی که در دارالفنون از خود نشان داده بود، برای تدریس دعوت شد و سال‌ها تدریس ادبیات، تاریخ و جغرافیا در دارالمعلمین عالی و همچنین در مدارس نظام و علوم سیاسی بر عهده او بود. اقبال سمت معلمی در مدرسه نظام را هم داشت و در سال ۱۳۰۴ ش با سمت منشی هیئت نظامی ایران به پاریس رفت، و در آنجا به مطالعه و تحقیق در کتابخانه‌ها و تکمیل دانش خود ادامه داد، و دوره لیسانس ادبیات را نیز در دانشگاه سوربن گذراند. اقبال در پاریس با محمد قزوینی[از شاگردان خاص مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری] مراوده یافت و از همکاری و راهنمایی او در تحقیق و تصحیح متون بهره برد. پس از بازگشت به ایران از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ به استادی دانشگاه برگزیده شد. در سال ۱۳۱۷ به عضویت فرهنگستان ایران انتخاب شد، اما بارها مخالفت صریح خود را با نحوه کار فرهنگستان اعلام کرد. از سال ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۸ مجله یادگار را در تهران منتشر کرد و نیز به تأسیس انجمن نشر آثار ایران مبادرت ورزید که نشر متون کهن فارسی را در نظر داشت. در سال ۱۳۲۸ در حالی که از تعطیل اجباری مجله یادگار آزرده‌خاطر بود، با سمت رایزن فرهنگی ایران در ترکیه به آنکارا رفت. در بهار ۱۳۳۳ در کنگره هزاره ابن سینا در تهران حضور یافت و سخنرانی او مورد توجه قرار گرفت. در ۲۱ بهمن ۱۳۳۴ش در حالی که متصدی سمت رایزنی فرهنگی ایران در ایتالیا بود در شهر رم در ۵۹ سالگی به علت بیماری کلیوی درگذشت. پیکر او در واپسین‌ روزهای‌ اسفند به تهران منتقل و تشییع‌ شد و در حرم حضرت‌ عبدالعظیم‌(ع)، رواق‌ ابوالفتوح‌ رازی‌، کنار آرامگاه دوستش‌ علامه‌ قزوینی(شاگرد علامه شیخ فضل الله نوری)، به‌ خاک سپرده‌ شد. اقبال طی سال‌های فعالیت نویسندگی خود تعداد پرشماری مقاله در زمینه‌های ادبی، تاریخی و اجتماعی از خود به یادگار نهاد. این مقاله‌ها در مجله‌هایی چون بهار، دانشکده، مهر، ایرانشهر، ارمغان، یغما، فروغو تربیت انتشار یافت. خود او مجله یادگار را تأسیس کرد و به مدت پنج سال از ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۸ انتشار داد که در میان معدود نشریات ادبی و تاریخی آن زمان کاملا متمایز است. عباس اقبال آشتیانی را بنیان‌گذار مقاله‌نویسی به معنی فنی آن در ایران دانسته‌اند. اقبال پژوهشگری پرکار و مورخی صمیمی و ادیبی آگاه به مقتضای زمان بود. او بعد از محمد قزوینی در شمار معدود پژوهشگرانی است که شیوه جدید تحقیق علمی را در تاریخ‌نویسی و تصحیح متون رواج دادند. نخستین کتابی که از او منتشر شد دوره تاریخ عمومی برای سال اول دبیرستان بود. اقبال در شمار نخستین پژوهشگرانی است که شیوه ساده‌نویسی و تصحیح متون در ایران بعد از مشروطیت را دایر کرده‌است. اقبال در تاریخ‌نویسی امانت تاریخ ‌نویسان قدیم ایرانی و اسلامی را با روش انتقادی مورخان غربی توام ساخته‌است. بخصوص درنوشتن تاریخ ایران، هدف اقبال به گفته خودش آگاه ساختن ایرانیان به سابقه درخشان کشور اجدادی خود و وضع جغرافیایی سرزمین ایران است. در روزگاری که اقبال به نوشتن تاریخ برای دوره متوسطه پرداخت، گذشته از گروهی بسیار معدود، شیوه رایج بیشتر شیوه مورخان و متکلفان دوران قاجار بود. دوره تاریخ عمومی برای کلاس‌های متوسطه دارای چنان اعتباری بود که تا سال‌ها بعد آنچه تاریخ عمومی برای مدارس ایران نوشته شده تقلید از کتاب او بوده‌است. «رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات» ✳️ @ShahidRabe