💠 حکومت بر مردم بر پایۀ خلافت الهی اينكه خداوند خليفه‏‌اى در زمين برگزيد معنايش اين نيست كه اين كار صرفاً گزينش خليفه‌‏اى بوده است و بس، بلكه اين گزينش شامل اعطاى تمامى شئونى است كه به مستخلِف (خداوند) برمى‌‏گردد.... دستاورد مفهوم انسانىِ خلافت در اسلام اين است كه خداوند متعال حكومت كردن بر افراد و ادارۀ جامعه و رهبرىِ هستى و آبادانى طبيعى و اجتماعى آن را به جماعت بشرى واگذار كرده است و حكومت مردم بر مردم و مشروعيت عهده‌دارى حكومت از سوى مردم، به‌عنوان جانشين خدا بر روى زمين، بر همين شالوده استوار است. 📚 اسلام راهبر زندگی، ص١۵٠ 🆔 @shahidsadr

💠 حکومت، امانتی از سوی خداوند متعال مفهوم وسيعِ خلافتِ ربانىِ جماعتِ بشرى بر روى زمين، عناصر و ويژگى‌‏هاى ذيل را ايجاب مى‏‌كند: ١. انتساب جماعت بشرى به محورى واحد و ايمان به حاكم و مالكى واحد براى هستى كه خداوند متعال باشد؛ ٢. برپايى مناسبات اجتماعى بر اساس بندگىِ خالصانه نسبت به خداوند و آزادى انسان از بندگى نام‌هايى كه مظهر انواع بهره‌‏كشى و نادانى و طاغوت هستند؛ ٣. عينيت بخشيدن به روح برادرىِ همگانى در تمامى مناسبات اجتماعى پس از نابودى هرگونه بهره‌‏كشى و سلطه‏‌جويى؛ ۴. خلافت و جانشينى که به‌معناى سپردن امانت است. به همين خاطر قرآن كريم، از خلافت به «امانت» تعبير كرده است و امانت مسئوليت‌‏آور بوده، احساس وظيفه را بر انسان مقرر مى‏‌كند؛ زيرا چنانچه انسان احساس مسئوليت نكند، نمى‌‏تواند مسئوليت‌‏هاى امانت‏دارى را به دوش بكشد يا نقش خلافت و جانشينى را ايفا كند. 📚 اسلام راهبر زندگی، ص١۵١-١۵٢ باتلخیص 🆔 @shahidsadr

💠 تفاوت خلافت الهی با حکومت‌های دموکراتیک غربی بدين‌سان خلافت و جانشينى با مفهوم قرآنى و اسلامى آن از حكومت‏ مردم در نظام‌‏هاى دموكراتيک غربى متمايز مى‌‏شود؛ زيرا در اين نظام‌‏ها مردم اختياردار حكومت هستند و چنين نيست كه به نيابت از خداوند اِعمال حاكميت كنند. نتيجه اين نگرش اين است كه مردم در قبال كسى مسئول نبوده، در حكومت به معيارى واقعى ملزم نيستند، بلكه كافى است كه بر چيزى توافق كنند، هرچند با مصلحت و كرامتِ همه يا بخشى از مردم در تضاد باشد؛ به این دلیل که خود آنان از مصلحت و كرامت خويش صرف‌نظر كرده‌اند. اما آن حكمرانى مردم كه بر پايۀ خلافت الهى استوار است، چنين نيست. چنين حكومتى مسئول است و مردم در چنين حكومتى ملزم هستند كه حق و عدالت را اجرا و ظلم و سركشى را طرد كنند و چنين نيست كه بين ستم كردن و عدالت ورزيدن مخير باشند. 📚 اسلام راهبر زندگی، ص١۵٢-١۵٣ 🆔 @shahidsadr

💠 تربیت اسلامی بر پایۀ ایثار و یاری مستضعفان تربيت اسلامى فرد در جامعۀ اسلامى بر اساس: - احسان - ايثار - طرحِ منطقى جديد براى مبادله و متفاوت از منطق معامله مالى و مادى (كه در اصطلاح قرآنى تجارتى زوال‏‌‌ناپذير است) - تشويق مؤكد بر يارى مستضعفان -قرض دادن به نيازمندان همراه با روح محبت و برادرى و به‌خاطر پاداش و آمرزش گناهان [است]. تمامى اين موارد بستر معنوى و روانى بى‏‌نظيرى فراهم مى‏‌كند كه در فضاى خاص آن، انگيزه‌‏هاى كار خير رشد مى‏‌كند و بسيارى از مردم، با علاقه و رغبت به اعطاى قرض خيرخواهانه اقدام می‌ورزند. اين، در جامعۀ اسلامى يک فرض آرمانى نيست، بلكه حقيقتى است كه نشانه‌‏هاى متعددى براى آن وجود دارد و يكى از آنها صندوق‏‌هاى قرض‌‏الحسنه است كه قبل از برپايى حكومت اسلامى به‌وجود آمد و به‌دليل روحيۀ نيكوكارى و ايثارگرى توسعه يافت كه شمار زيادى از مردم را بر آن داشت تا با ميل خود بخشى از اموال خود را بدون چشم‌داشت سودى به ديگران قرض دهند. 📚 اسلام راهبر زندگی، ص٢۴۵-٢۴۶ 🆔 @shahidsadr