#دلنوشته #چه_روزگاری_داشتیم زمانی که انقلاب پیروز شد من کودکی یکساله بودم، وقتی جنگ شروع شد تازه دوسالم تمام شده بود. و مادرم از ترس هجوم دشمن و کشت و کشتار و بمباران مرا از خود دور نمی کرد تا بزرگ شوم و عصای دست پیری اش باشم. هفت ساله شدم هنوز جنگ ادامه داشت و باز باید با ترس و لرز به مدرسه می رفتیم. یادم هست که هروز تشییع پیکر شهدا در گوشه گوشه ی شهر انجام می شد و هر لحظه خانواده هایی که فرزندانشان به حبهه رفته بودند باید منتظر خبری باشند و با چشمانی منتظر ساعتهای عمر خویش راسپری می کردند. کلاس پنجم که رفتم صدام ملعون شهر های بزرگ میهنم ایران را موشکباران کرد. و مردم بسمت روستاها هجرت کردند. امتحانات ثلث سوم را در روستای پدری ام خواندم. و بسیاری از بچه ها افت شدید تحصیلی داشتند و با نمرات نه چندان جالبی سال تحصیلی را پشت سر گذاشتند. جنگ هوش و هواس همه را به خود جلب کرده بود و مردان و زنان از پیر و جوان تمام قد در خدمت راه حق اسلام سینه سپر کردند و هر کس توان رزم داشت به جبهه می رفت و هر کس توان نداشت پشت جبهه خدمت می کرد. چه روزگاری را پشت سر گذاشتیم. کلاس هشتم که رفتم خبر رحلت پیر فرزانه امان امام محبوبمان خمینی کبیر رحمت الله علیه را شنیدیم و ایران یکپارچه عزادار و به گونه ای یتیم شد و خیلی سخت گذشت ولی به لطف خدا این مصیبت بزرگ با انتخاب رهبر عزیزمان امام خامنه ای حفظت الله باعث شد تا مردم امیدشان ناامید نشود و در مقابل این مصیبت صبر پیشه کنند. و سپس با آزادی اسرا شادی و شعف بسیاری در جامعه حاکم شد که دلهای همه مردم ایران شاد شد و همه شکر گزار این موهبت الهی بودند که پاره های تن این ملت به آغوش وطن بازگشتند. امروز که بزرگ شده ی مکتب جهادو شهادت هستیم بعضی از عجائب روزگار را که می بینیم قلبمان به درد می آید. چرا که عده ای بعد از جنگ از غصه دق کردند. ولی عده ای با اینکه خودشان قرار بود جزء شهدا باشند و با خدا ایمانشان را معامله کنند اما بیخیال شدند و راه گم کردند و ایمانشان را در دنیا معامله کردند و خدا را فراموش کردند. بعضیا هنوز در سنگر جهاد می رزمند و درود بر شرف و غیرتشان که دانا و بصیر هستند و با هیچ گونه ظواهر دنیایی نشکستند و همچنان مانند یک کوه محکم و استوار ماندند همچون سردار بزرگ سلیمانی ها و شهید همدانیها و .... واما !! ای کاش من نیز بتوانم برای اسلام دین عزیزم کاری کنم ، وای کاش بتوانم برای راه شهدا بزرگترین خدمات و پاسداری را انجام دهم . فقط فقط از خدا می خواهم در این راه ثابت قدمم بدارد و در این راه بسیار بسیار آبرومند گردم و روسفید دوعالم باشم. و مزد جهادم در این راه شهادت باشد. ((اللهم الرزقنا توفیق شهادت فی سبیلک)) @shahidtoraji213