#دلنوشته #کاش_بودید_کاش_نبودید سلام و عرض ارادتی به بچه های "سنگرشهدا " و ارادتی خاص به نسلی خاص تر، نسلی که به چشم، چیزهایی را دید که نباید می دید. و چیزهایی را ندید که باید می دید. یک آدم متوسط الذوقی نوشته بود که "قدر ما را بدانید! که ما نسل رو به انقراضیم" منظورش ما بودیم، مایی که از سال های دور آمده بودیم. سال هایی که سرگذشت ش بیشتر به افسانه شبیه است تا واقعیتی باورپذیر. نسلی از سالهای سی و چهل، و یک کمی هم پنجاه. نوشته بود: ما متفاوت هستیم چون، هم خزینه و آب انبار حمام های عمومی را دیدیم و هم جکوزی و ماساژ آب گرم و هم ژیان دایی جان را دیدیم و هم بوگاتی و مازراتی را ، هم نعره های جاهل های مسعود کیمیایی را، و هم عشوه پسران دخترنمای امروزی را ، هم جواد یساری را، و هم جاستین بیبر را ، حیف شد!! از همه چیز نوشته بود و چیزی هم جا نیانداخته بود جز، پاکی ها و عاشقی ها و ایستادگی های بچه های جنگ را، به جزئیات پرداخته بود و کلیات را فراموش کرده بود. همان آدم هایی که قابل احترامند و باید برای بزرگی شان، تمام قامت ایستاد و دست بر سینه گذاشت و سر خم کرد. کاش از نسلی می نوشت که، با "ام یک" شروع کرد و به سجیل رسید.. از التماس برای خرید سیم خاردار شروع کرد و به بالگردهای شاهد و طوفان و صبا و.... رسید. و از هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافریش، تا زدن پهپاد گلوبال هاوک آمریکایی. آهاااااااای نسل های شصت و هفتاد و هشتاد! نبودید معجزه انقلاب را ببینید، اعجاز نوجوانانی که از پای "جک و لوبیای سحرآمیز" آمدند و یک شبه چنان بزرگ شدند که هفتاد ساله های عارف در حسرت پروازشان خجل ماندند. همان بچه هایی را که به قول حاشیه نویس های امروزی، " تربیت یافتگان طاغوت" بودند ولی حال و هوای اردوگاه امام آنها را به فرشتگانی آسمانی بدل کرد که آوازه شهرتشان جهانگیر شده ست و امامزادگانی برای هدایت کاش می بودید و می دیدید و ای کاش نبودید و نمی دیدید کاش می بودید و "سفره" های خالی بچه های جنگ را می دیدید و ای کاش نمی دیدید حرامیانی را که مسند نشین شده اند و سهم خود را از "سفره" انقلاب تناول می کنند!! کاش می بودید و خانه های ساده "خادمین" انقلاب را در شهر، و سنگرها و چادرهای باصفا و ساده شان را، در جبهه می دیدید و ای کاش نبودید و شهرک های باستی هیلز "خادمین" غیر انقلابی امروز را با آن طمطراق نمی دیدید. کاش می بودید و فرجوانی ها و شاکریان های انقلابی را می دیدید که "برادران" خود را از جبهه آوردند و دفن کردند و به "جنگ" برگشتند. و ای کاش نمی دیدید کسانی را که برای حفظ "برادران" دزد و بی خاصیت خود کشور را تهدید به "جنگ" کردند. کاش می بودید و می دیدید، لنکروزهای عزیز شده جاده های جنگ را، که هیچگاه "اختصاصی" نشدند، و ای کاش نبودید و نمی دیدید، هواپیماهای "اختصاصی" وارثان آنها را. کاش بودید و ای کاش نبودید. @shahidtoraji213