eitaa logo
شاه سلام علیک ؛ حسین سلام علیک
150 دنبال‌کننده
32 عکس
75 ویدیو
0 فایل
Admin : نوكري كردنِ اين قوم مرا بالا بُرد با گداييِّ حسين مَنسَب شاهي دارم به حسين بن علي پشت و پناهم گرم است اي خدا شكر ، عجب پشت و پناهي دارم. "تبادل و تبلیغ انجام نمی شود"
مشاهده در ایتا
دانلود
لحظات مناجات فقط مشغله دارم خیلی سرِ نفسم عوضش حوصله دارم یک بار نشد تا که شکایت کنم از خود تنهـا فقط از دست بقیه گـِلـِه دارم بهر منِ دنیا زده پرواز محال است اینگونه که بر بال و پرم سلسله دارم من را چه شده یاد قیامت نمی افتم؟ با این همه ترسی که ز یک زلزله دارم در خوابم و یک لحظه نشد تا که بفهمم با یوسف زهــرا چـقـدر فـاصلـه دارم نــوكـــر نـوشـــت: رفته ای در سفرُ مشکلی هست مگر باعث تأخیر شده؟ سالـهـا می گذرد غایبـی از دیده ی ما نکند شده صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... آدینتون معطر بنام
ماییم و فقط روضه ی ارباب و دگر هیچ چشمان پر آب و دل بی تاب و دگر هیچ چون روزنه ای چشم فرو بسته از عـالـم وابسته ی خورشید جهان تاب و دگر هیچ اندوخته جـز اشک نداریم به دنیا ماییم و همین گوهر نایاب و دگر هیچ اندازه ی یک قطره اگر اشک فشاندیم شد کوه گنه شسته به سیلاب و دگر هیچ راه دل مـا را به حـرم ختم نمودند هر راه به جز این شده گرداب و دگر هیچ چون پرچـم سیار عـزا، خانه به دوشم چون ابر سبکبارم و بی خواب و دگر هیچ "در حشر چو پرسند که سرمایه چه داری" گویم که غـم حضرت ارباب و دگر هیچ : حالم دوباره صبح شد و رو به راه شد وقٺ سلام و عرض ارادٺ به شاه شد عالم تمام، خاڪ ڪف پای شاه عشق شاهی ڪه بر تمام جهـان سرپناه شد صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
نشسته‌ام بنویسم گدا نمی‌خواهی؟ میان خانه‌ی خود بینوا نمی‌خواهی؟ نشسته‌ام بنویسم کریم یعنی تو کریم‌زاده تو حاجت روا نمی خواهی شنیده‌ام که عطایت زبانزد همه است نیازمند برای عطا نمی‌خواهی به خاک تیره اگر بنگری طلا گردد تو علم و معجزه و کیمیا نمی‌خواهی قسم به روی شما خوب می‌شوم آقا فقط بیا و نگو که مرا نمی‌خواهی منم اسیر نگاه پر از عطوفت تو من از نگاه تو خواندم شما نمی‌خواهی که من جدا شوم از تو؛ وَ خوب دانستم که می‌کنی ز محبّان خود هواخواهی هرآنکه بسته به چشمت دخیل سیّدنا نشسته روی پر جبرئیل سیّدنا : از دعـاهـای شمـا، راهـیِ “مشهـد” میشوم میروم مشهـد، همانجا وقف مرقد میشوم ای جوادبنُ الرّضا، بابُ الجوادت محشر است رفتن از بابُ الجواد، از هر دری شیرین تر است صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... ولادت باسعادت امام جواد(ع) بر عاشقان ولایت مبارکباد
در وصف ذات، صحبت ما احتیاج نیست  زیرا که در صفات خدا «احتیاج» نیست باید به بال رفت و درآورد گیوه را     در بارگاه قرب تو پا احتیاج نیست تو بی ‌وسیله هم بلدی معجزه کنی    دست تو را به لطف عصا احتیاج نیست بوی طعام سفره، خودش می‌کشد مرا   تا خانه‌ی تو راهنما احتیاج نیست خواهش نکرده اهل کرم لطف می‌کنند این جا به التماس گدا احتیاج نیست اصلاً پی معالجه ی این جگر مباش "بیمار عشق را به دوا احتیاج نیست" محشر برای رو شدن اعتبار توست   کی گفته است روز جزا احتپپیاج نیست؟ تو با سکوت کردن خود، جنگ می‌کنی  تیغ تو را به کرب و بلا احتیاج نیست وقتی نداشت  مادر تو سنگ قبر هم دیگر تو را به صحن و سرا احتیاج نیست : کنار صحـن خیالــی و رو به ایوانم و پیش حوض حیاطی که نیست، حیرانم گرفته زمـزمـه، فــواره یا حسین؛ اما صدای آید؛ بگو حسن جانم صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير...
اصلا حواسم نیست که فرصت ندارم خیلـی برای بندگـی همت ندارم اینقدر زیر خاک خوابیده اند مردم چشمـی برای دیدن عبرت ندارم امروز و فردا می کنم هنگام توبه حالـی برای ترک معصیّت ندارم ارزان خودم را باختم در دار دنیا اما حواسم نیست من قیمت ندارم افتادم اما باز دستم را گرفتی جایی به جز این خانه من عزت ندارم وای از شبی که صورتم بر خاک قبر است چیزی برای خانه ی غربت ندارم باب نجات شیعه ی زهرا، حسین است چشم امیدی جز به این رحمت ندارم وقتی حسین بن علی را دوست دارم از هیچ چیز دیگـری وحشت ندارم : عاشق آن‌ است که فکرش همه خدمت باشد صبحهـا در عـرض ارادٺ باشد بهتر از ندیدم شاهـی ڪه چنین باخبر از حـال باشد صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
بعثتی در ورقِ کاغذِ من در راه است به رسالت قلـمم باز برانگیخته شد بارِ سنگینِ نوشتن زِ یدالله، علــی امشب انگار به دوش قلم آویخته شد وحی از عمق وجودم به قلم کرد نزول عشق با گوشت و خونِ قلم آمیخته شد قلم و جوهر و کاغذ همه گفتند علی هر کسی گفت علی عالمِ فرهیخته شد نشِمردم ولی آنطور که حسّم میگفت صد و ده بار نمک در غزلم ریخته شد لحظاتی که به لب زمزمه داریم علی به خدا ، طبقِ روایات عبادت کردیم ثبتِ پروندهءمان هست سلامی هر روز صبحِ هر روز به تو عرض ارادت کردیم ولی الله علی هست و یدالله علیست مرزِ تشخیصِ همه راه زِ بیراه علیست کرد مرقوم، قلم، من که امامم علی است راهیِ میکده ام شُرب مدامم علی است : نوکر همیشه در تب عرض ارادت است نوکر نگو که نام درستش سیادت است شیعه به خودبناز که ارباب تو علیست آن دلبری که بردن نامش عبادت است صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلامٌ عليكم و رحمة الله... میــلاد با سر سعادت امیرمومنان حضرت علی بن ابیطالب (ع) مظهــر و به پیشگاه امام زمان(عج) و همه شما عزیزان تبریــک و تهنیت باد🌹
دوباره بی‌تو دارد این جهان جدید می‌شود زمین پر از گل و شکوفه‌ی سپید می‌شود زمین چگونه می‌کند لباس تازه بر تنش جهان بدون روی تو چگونه عید می‌شود بدون جلوه‌ی رخ تو ماه در نحوست است هلال ماه با نگاه تو سعید می‌شود زمان اسیر دوری حضور تو الی الابد و مبتلای داغ، مدّتی مدید می‌شود غبارها گرفته‌اند آسمان تشنه را که ماه پشت این غبار ناپدید می‌شود و داغ دوری تو عادتی برای ما شده‌ست که رنج نسلهای خسته "من مزید" می‌شود مراد عـالمیست آن نگاه مهربان تو عزیز مصر زیر دست تو مرید می‌شود به کاف و ها و یا و عین و صاد می‌خورم قسم که نام تو برای قفل‌ها کلید می‌شود ولی هنوز در تعجّبم که سال بی‌رمق چگونه می‌رسد ز راه و هی جدید می‌شود : یک *یا حسین* بهر تسلای ما بس است ما را همین مقوله و حال و هوا بس است شش سین زِ هفت سین، همه ارزانیِ شما یک سین برای ما، " سفر کـربلا " بس است صلي الله عليڪ يا سيدناالغريب يااباعبدالله الحسين... سلام و عرض ادب... صبحتون بخير... فرا رسیدن سال نو و عید نوروز را تبریک عرض میکنیم.
با اشک بی‌زوال خودم گریه می‌کنم بر روز و ماه و سال خودم گریه می‌کنم این پلک ها به روضه‌ی تو‌ زخم شد حسین پس با زبان حال خودم گریه می‌کنم حالا دگر بدون عصا می‌خورم زمین گاهی خودم به حال خودم گریه می‌کنم می‌پرسم از خودم که چرا بی کفن شدی؟ بر پاسخ سوال خودم گریه می‌کنم گاهی که یاد عصر دهم می‌کند دلم بر غارت جلال خودم گریه می‌کنم من آن کبوترم که ز شلاق ها هنوز هر شب ز درد بال خودم گریه می‌کنم ای بهترین برادر دنیا برای تو تا وقت ارتحال خودم گریه می‌کنم : بازهم روضه‌ ی زینب، همه جا ریخت بهم حال و روز همه‌ ی اهل سما ریخت بهم بازهم پیرهنی را به سر و روش کشید گریه‌هایش همه‌ مرثیه را ریخت بهم صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... شهادت اسوه صبر و استقامت خانم حضرت زینب سلام الله علیها بر عموم شیعیان تسیلت باد
ﮔﻔﺘﻢ ﺩﻭﺍﯼ ﺩﺭﺩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ‌ﺭﺳﺪ ﺍﻣّـﺎ ﻃﺒﯿﺐ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺑﯿﻤـﺎﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﯾﻮﺳﻒ ﻧﻤﯽ‌ﺭﻭﺩ ﺣﻖ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﺩﻩ ﻣﺎﻧﺪ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺟﻤﻌﻪ ﻭ ﺩﻟـﺪﺍﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻏﺮﻭبهـا ﮐﻪ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﺁﯾﻪ، ﻗﺴﻢ، ﺑﻬـﺎﻧﻪ ﻭ ﺍﺻـﺮﺍﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﯾﮏ ﺳﺎﻝ ﺩﺭ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﻟـﻢ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﺷﮑﺮ ﺧــــــﺪﺍ ﺯ ﻣﺎ ﻧﻈﺮ ﯾﺎﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﯿﺮﺍﻫﻪ ﺭﻓﺖ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﻭ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﺍﻭ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﺁﺑﺮﻭﯾﻢ ﺭﺍ ﺧﺮﯾﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﺑﺮ ﮐَــﺮَﻡ ﺯ ﻋـﺒـﺪ ﮔـﻨﻬﮑﺎﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﺍﺻﻼ‌ً ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻭ ﭼﻪ ﺑﻬﺎﺭﯼ؟ ﭼﻪ ﻟﺬّﺗﯽ؟ ﺑﯽ ﺍﻭ ﻧﺴﯿﻢ ﻫﻢ ﺳﻮﯼ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﺳﺎﻝ ﺟﺪﯾﺪ، ﺳﺎﻝ ﻓـﺮﺝ، ﺳﺎﻝ ﮐــﺮﺑﻼ‌ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﻫﻢ آمــد ﻭﻟﯽ ﯾﺎﺭ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ : عید امسال مرا لایق دیدار کنید یا مرا گریه کن صحن علمـدار کنید بهترین عیدی ما دیدن شاه شهـداست کاش یک گوشه ی چشمی به من زار کنید صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
همينكه با تو زمان، حساب خواهد شد حساب دفتری ام صد كتاب خواهد شد بدون عشق اگر خانه ای بنا سازم به يک نسيم يقينأ خراب خواهد شد دو قطره اشک كه قابل ندارد، اما آن برای آخرتم مشک ناب خواهد شد عرق برای شما هر كسی كه ميريزد شبيه جوون برايش گلاب خواهد شد نفس كشيدنِ در بين روضه های شما بدون شرط و شروطی ثواب خواهد شد دلی كه سوخت برای غمِ علی اصغر هميشه شامل لطف رباب خواهد شد به ذره عابسِ آقا اگر نظر بكند به آسمان رود و آفتاب خواهد شد ادب هر آنكه ندارد، به پرچمش سوگند به هر دری كه بكوبد جواب خواهد شد قسم به نام حسن ميخورم كه در محشر كسی كه نيست حسينی عذاب خواهد شد : نفسش سخت گرفته ست، به آغوش بکش نوکــرِ خسته ی رنجـورِ بهَم ریخته را این من و هجر تو و حال به هم ریخته ام رحم کن بر من و احوال به هم ریخته ام صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
نشسته ام بنویسم گـدا گـدا آقـا چقدر محترم است این گدای با آقا نشسته ام بنویسم حسن، کریم، کرم مـدینـه، سفـره ی آقـا، برو بیـا، آقـا نشسته ام بنویسم به جای العفوم الـهـی یا حسن یا کـریم یا آقـا تو مهربانی ات از دستگیری ات پیداست بگیر دست مرا هم تو را خدا آقا دخیل های نبسته شده زیاد شدند چرا ضـریح نداری؟ چرا چرا آقا تویی کریم کرم زاده من گدا زاده مرا خدا به تو داده تو را به من داده : همه گفتند حسین و جگـرم گفت حسن سینه و دست و سر و چشم ترم گفت حسن گـوشم از بدو تـولـد به شمـا عـادت کرد مادرم گفت حسین و پدرم گفت حسن صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير...
شد عشق تو دارٱلشفا یکسالِ دیگر نام تو شد مشکل گشا یکسالِ دیگر حاجت روایم کردی و شرمنده ات شد این رو سیاهِ بـی وفـا یکسالِ دیگر با چشم خود دیدم که رزق از تو گرفتند در هیئتت خیل گـدا یکسالِ دیگر تا اینکه حُرّت باشم و مشغولِ توبه هر سال میگـویـی بیا یکسالِ دیگر من سعی کردم قدرِ وُسعم با تو باشم تأیید کـن آقـا مـرا یکسالِ دیگر ممنونِ لطف ِ مادرت هستم که آورد در تکیه ها و روضه ها یکسالِ دیگر قسمت نشد پابوسی ات، طی شد دوباره در حسرت یکسال دیگر فرزندِ تو مهدی(عج) ظهورش را طلب کرد در روضه ی «أدرک أخا» یکسالِ دیگر : نوکر به اسم و رسم خودش بی علاقه است بر سنگ قـبـر مـا بنویسید «یا حـسـیـن» در گیرودار محشر و هـول و هـراس آن فریاد استغـاثه ی ما یک صدا حـسـیـن صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
از فـراق کــربلا پیوسته دارم زمـزمـه ترسم این هجران دهد آخر به عمرم خاتمه دوست دارم تا بگـریم در کنار قتلگاه بشنوم در گوشه ی مقتل صدای فاطمه دوست دارم تا شود از گریه چشمم جام اشک با سرشک دیده سقـایـی کنم در علقمه دوست دارم مرقد شش گوشه گیرم در بغل اشک ریزم بر رخ و باشم دعـاگـوی همه دیده بستم از همه عالم، دلم در کربلاست بر لبم دائم بود این بیت زیبا زمزمه بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کـربلا در دلـم ترسد بمـاند آرزوی کــربلا : جان حافظ ها و سعدی و لسان الغیب‌ها جان عطار و نظامی، شاعران خاڪ ما باد قربان همان شاعر ڪه از جانش سرود بر مشامم می رسد هر لحظه بوی ڪربلا صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
سر‌ سال است بیا کاسه ی ما را پر کن با همان دست خودت دست گدا را پرکن بد حسابی مـرا پای حسابم ننویس بی حساب این دل من را ز تولا پر کن یابن زهرا سر سال است بجای عیدی کاسه ام را فقط از گریه به زهرا پر کن چشمه ی چشم مرا اول این سال جدید  تو محبت کـن و اندازه ی دریا پر کـن سفره ی بی برکت را نمک رزق بریز سفره ها را فقط از برکت مولا پر کن همه مشغول به عیدند و محافل خالیست هیئتت را پسر فـاطمـه با ما پر کن سال آینده بیا و همه ی وقت مرا با همین روضه و این سینه زنی ها پر کن قاب چشمان مرا لحظه ی نو گشتن سال باز با گـنبـد و گـلـدسته ی آقا پر کن نــوكـــر نـوشـــت: حالا نمی شود که بیایی و با خودت چیزی بیاوری شبِ عیـدی برای ما؟ چیزی شبیهِ مرهمی از جنسِ عاشقی چیزی شبیهِ تذکـره‌ی کــربلای مـا صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... آدینتون معطر بنام
به سَرَم غیرِ شما نیست هـوایی ابداً غیرِ درگاه شما، دستِ گـدایی ابداً سینه میکوبم و در میزنم و غیر "حسین" نَبُوَد بر لب مـن هیچ نوایــی ابداً پیرهن مشکی من نیز که مخصوص شماست نشود بر تنم از هیچ عـزایی ابداً چشم خیسم فقط از روضه ی تو بارانیست بشود تر ز غَـمِ غیر شمایـی؟ ابداً کودکی بودم و از لقمه ی تو مرد شدم جز غذایت نزدم لب به غذایـی ابداً هر کجا ذکر حسین است، همانجایم من غیر روضـه نروم هـیچ کجایـی ابداً ربناهای قنوتم همه اش کـرب و بلاست جز بر لب من نیست دعایی ابداً قبله ام در همه اوقات، فقط کـرب و بلاست جز ضـریحـت نَبُوَد قـبلـه نمایـی ابداً کـربلایی نشوم هم به شما مدیونم نکنم هیچ کجا چون و چرایـی ابداً و مگر میشود از دست تو حاجت نگرفت نشوم از کَـرَمـَت کــرب و بلایی؟ ابداً : اي كاش شـبـي سـر بگذارم كف پايت ناقـابلـم امـا بشوم كـاش فـدايـت زوار تو پا بر روي جـسمـم بگذارند مدفون بشوم گـوشه ى ايوان طلايت صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
شکر خدا که بال و پری داده ای مرا  نام و نشان معتبری داده ای مرا  من یک گدای بی سر و پا بودم و شما یک آبروی مختصـری داده ای مرا اصلا گدا خجالتی اش هیچ خوب نیست شکر خدا شما جگـری داده ای مرا نان و نوای من همه از روضه ی شماست از عشـق، قلب شعـلـه وری داده ای مرا امسال هم که هیئتتان پا گرفته است شکر خدا که چشم تری داده ای مرا من آمدم که گـریه کن غـربتت شوم در گوش جان من خبری داده ای مرا  ای روی نیزه رفته به جان خودت قسم در روضه مـژده ی سفری داده ای مرا ذاکر گریز زد به لب چوب خورده ات شکر خدا که گوش کـری داده ای مرا من طاقتم کجاست که گودال میبری؟ اصلا خـدا، عجب جگـری داده ای مرا : همیشه حُبِ تو جاریسٺ در دل شیعه خـدا اِراده ی خیـری برای مـا ڪرده به حـقِ گـریه ی زیـنب خدا بیـامرزد هر آنڪسی ڪه مرا با تو آشنا ڪرده صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
می‌شود بر شانه‌ی لطفت پریشان گریه کرد پابرهنه سویت آمد مثل باران گریه کرد هر دم ای آئینه با آهت دل عـالـم گرفت چشم دنیا تار شد سر در گریبان گریه کرد خون به جای اشک از زنجیر دستانت چکید پا به پای تو در و دیوار زندان گریه کرد از شکوه تو زن آوازه‌خوان لکنت گرفت با نـوای ربنـای تو نگـهـبـان گریه کرد تازیانه خط به خط بر پیکرت مقتل نوشت تازیانه زخمـهـایت را فراوان گریه کرد بیت آخر خواند دعبل از غریب کاظمین بی صدا زیر عبا، شاه خراسان گریه کرد : در رثایت می‌چکد از دیده جای اشک خون این همه بی‌حـرمتی چشمی ندیده تاکنون السلام ای نور حـق؛ ای آفتاب کاظمـین السلام ای حجتِ آزرده "فی قعرالسجون صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... شهادت مظلومانه ی حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام تسلیت باد
بنویسید مـرا مست اباعبدالله گریه کن، عاشق دربست اباعبدالله من که از مادر خود تا به ابد ممنونم که سپرده ست مرا دست اباعبدالله پدرم یاد به من داد حسینی باشم نوکـرش باشم و پابست اباعبدالله به یل ام بنین حضرت عباس قسم هست، هستی من از هست اباعبدالله هر کجا حور و ملک بود که جنت نبود جنت آنجاست که بنشسته اباعبدالله  بارها گفته ام و بار دگـر میگویم بنویسید مـرا مست اباعبدالله : هر دم به یاد کـربلایت گریه کردم خیلی میان روضه هایت گریه کردم هرجا که نامت آمد ای آقای بی سر از عمـق جانم در عـزایت گریه کردم صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
آقا اگر به بزم تو مهمان نمی شدیم اینگونه عاشقانه غزلخوان نمی شدیم حتی اگر محبت بی حد تو نبود سوگند برخودت که مسلمان نمی شدیم اخلاق نیک تو همه را جذب کرده است بی مهرتو که صاحب ایمان نمی شدیم قطعا اگر که ختم رسالت نمی شدی مامفتخر به مذهب سلمان نمی شدیم در جهل مانده بود تمامی عقل ها حتما اگر که پیرو قرآن نمی شدیم تو روشنای مشعل سبز هدایتی پایان کار امر خدا در رسالتی نــوكـــر نـوشـــت: نقل محافل همه ی ما کلام توست شیرینی دهان رطب ذکر نام توست امشب بخوان به نام خدایی که منجلیست از این به بعد یار و مددکار تو علیست صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... عید مبعث رحمةٌ للعالمین حضرت محمد(ص) بر تمام مسلمین جهان مبارک باد🌸
در سرخـی نگاه شما غـم درست شد از آن غروب بود که ماتم درست شد از سال شصت و یک که زمین خورد آسمان حال و هـوای ماه محـرم درست شد آدم نبود آدم و اصلا بهـا نداشت بعد از قسم به نام تو آدم درست شد "صد مرده زنده می شود از" تربت حسین از خاک کـربلای تو مرهم درست شد پیراهن تو را که به دیـوار عـرش زد رایت، علم، کتیبه و پرچم درست شد وقتی زبان گرفت کنار تو مـادرت در کوچه های سینه زنی دَم درست شد وقتی صـدای بی کسی تو بلند شد یک بخش از لهوف و مقرم درست شد با گـریه بر غـریبی اولاد راه نجات مردم عـالـم درست شد : دائم دلم از این و از آن سیر میشود دارد زمان رفتن من دیر میشود یک کـربلا ببر که حسرت به دل شدم دارد گـدای مـادرتان پیر میشود صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
مباد لحظه ای از یادتان جدا باشم خدا کند همه ی عمر با شما باشم مرا رها مکن از آستانه ات آقا رضا مشو که ز درگاه تو جدا باشم اگر که فیض دعای تو شاملم گردد ز دام غفلت و بند گنه رها باشم به انتظار فرج دست بر دعا شده ام خدا نکرده مگر تحبس الدعا باشم؟ اگر نصیب کنی طول عمر با عزت همیشه و همه جا خادم شما باشم به یاد غربت ارباب دل پریشانم خوشم که با تو گرفتار روضه ها باشم دلم قرار ندارد بیا و کاری کن که عاقبت سفری با تو کربلا باشم نــوكـــر نـوشـــت: با هر نفسی سلام ڪردن عشق اسٺـــ آقـا به تو احتـرام ڪردن عشق اسٺـــ چـون نام قشنگٺ به میـان می آید از روی ادب قیام ڪردن عشق اسٺــ صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... آدینتون معطر بنام
شکر خدا دعای سحرها گرفته است دست مـرا عنایت آقـا گرفته است شکر خدا، که چشم همیشه حسینی ام اشکـی برای روز مبادا گرفته است بال فرشته است برای تبرکش اطراف چشمهای ترم را گرفته است اینجا حسینیه است، ملائک نشسته اند جبریل هم برای خودش جا گرفته است این دستمال گریه ی مـاه محـرمـم امروز بوی چادر زهـرا گرفته است حالا نفس نفس زدنِ سینه های ما عیسی شده است و طبع مسیحا گرفته است دیروز بین خونِ خودش ریشه کرده بود حالا درخت سیب شده پا گرفته است : آن ساعتی خوش است که من گریه می کنم آن گـریه را به محضـرتان هـدیه می کنم هر کس به تکیه گاه و پناهی دلش خوش است من نوکــرم به صاحب خود تکیه می کنم صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
از دهِ آباد ما ويرانه مي ماند به جا آخرش از نام ما افسانه مي ماند به جا آنقـدرها آمدند و آنقـدرها مي روند سالـهاى سال اين ميخانه مي ماند به جا فيض ما از روضه ات از "روضه خانه" کمترست ما نمي مانيم اما خـانـه مي ماند به جا هر کسى فانى نشد در عشق باقى هم نشد در قبال سوختن پروانه مي ماند به جا بعد مردن خاک ما را وقف ميخانه کنيد لااقل از خاک ما پيمانه مي ماند به جا نام نه، تصوير نه، هر آنچه که داريم نه از من و تو ناله ی مستانه مي ماند به جا آنکه مي ماند در اين خانه در آخر فاطمه ست مي رود مهمان و صاحبخانه می ماند به جا هر کجا رفتيم صحبت از رسول ترک بود بيشتر از عـاقلان ديوانه می ماند به جا نيستم سرگرم سجاده، خودم فهميده ام آخرش خدمت درِ اين خانه می ماند به جا : از غم کرب و بلایت دل و جان بیتاب است بی حسین بن عـلـی زندگی ام بر آب است از ازل حضـرت حـق بر بدنم حک بنمود "سبب خلقت تـو نـوکــری ارباب است" صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... روزتون معطر بنام
باز از عـرش غـزلـهای مرا آوردند شیشه ی ناب عسلـهـای مرا آوردند باز آغـوش در آغـوش دلـم را بردند طـعـم شیریـن بغـلـهـای مرا آوردند باز "هم هیئتیان "من و جشن ارباب باز هم بچــه مـحـلـهـای مرا آوردند باز هم کرب و بلا، عشق، زیارت، ارباب باز هم خیـر الـعـمـلـهـای مرا آوردند آنطرف وسعت من عرش حسین است ولی این طـرف حـداقـلـهـای مرا آوردند وسعت روز مـرا روز جـزا می آرند چون مرا از سفر کرب و بلا می آرند : خـورشیـدِ شـبِ بالا آمـد شكل دگـرِ و آمـد مشتاق زیارت بود این بود كه به دنیا آمد صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير...
آن خدایی که شما را به دو عالم بخشید از زیادی گِـلَـت نیز به بخشید طلب آب هر آنکس که از این درگه کرد صاحب خانه به او چشمه ی زمزم بخشید ای گـرانـقـدر، ندانست کسـی قـدر تو را بس که دست تو به ما رزق فراهم بخشید شب میلاد تو مـادر به همه عـیـدی داد و به ما سینه زنان خیمه و پرچم بخشید کرمی را که به آن حاتم طایی شهره ست شیرخوار تو کرم کرد و به حاتم بخشید نشده، راه گـدایی این نیست عیب از توست اگر دوست به تو کم بخشید رمـضـان کار خودش را کرد و آخـرش شـاه مرا مـاه بخشید پیرمردی وسط روضه مان گفت حسین من نگفتم، ولـی مـرا هم بخشید : نام “حُسِین”سر دَر قلبــم مشخّص است در خانه گر کس است همین حرف بس است بیتـی که نام و یادِ تـو در آن بُـوَد حـسِـیـن یک بیت ساده نیست که بیتُ المُقَدَّس است صلي الله عليڪ يا سيدناالمظلوم يااباعبدالله الحسين سلام عليكم و رحمة الله... صبحتون بخير... میلاد امام حسین علیه السلام و روز پاسدار مبارک🌺