چه زمانی شیطان در وجود انسان رخنه کرده و باعث لغزش او میشود؟ قبل از این‌که لغزش اتفاق بیفتد، یک فرآیند و مسیری طی می‌شود تا انسان دچار لغزش شود؛ انسان همین‌طوری نمی‌لغزد. لحظه‌ای که غافل می‌شوید و مراقبتتان را از دست می‌دهید، می‌لغزید. آن لغزش ناگهان رخ می‌دهد، ولی قبل از آن حوادث و وقایعی اتفاق افتاده که منجر به این لغزش آنی شده است. آن حوادث و وقایع ممکن است طولانی باشند یا نباشند. مثلاً افکار؛ گاهی انسان افکار و نیاتی در وجودش می‌پروراند که هوای جان او را مه‌آلود می‌کند، دیدِ انسان در این شرایط کاهش پیدا می‌کند لذا باعث می‌شود روی زمین لغزنده دنیا بلغزد. زمین دنیا پر از غفلت‌هاست، شیطان هم که هست، دیدتان هم کاهش پیدا کرده است [لذا باعث می‌شود بلغزید]. ابزار ایمنی از لغزش‌ها برای حرکت در جوّی که منجر به لغزیدن می‌شود، چراغ مه‌شکن نیاز است. چراغ مه‌شکن در این‌جا «بصیرت» است. وقتی شما با یک‌سری افکار شیطانی، فضای جان خود را غبارآلود کرده‌اید و دیدتان کاهش پیدا کرده [با بصیرت می‌توانید راهتان را روشن کنید]. زنجیر چرخ نیز در این مسیر «تقوا» و سرعت مجاز، «علم» است. انسان چون جاهل است، تندروی یا کندروی می‌کند اما اگر عالم شد سرعتش مجاز می‌شود. باید در خیرات سرعت زیاد باشد «...فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ...»[3] ولی در زمین‌های لغزنده گناه، سرعتتان باید کم باشد. علم به انسان قدرت فهم و تشخیص سرعت مجاز (در هر شرایط) را می‌دهد. وقتی انسان به خود واگذاشته و غافل از خدا و مکر شیطان می‌شود؛ همان موقع لغزش‌گاه‌های اصلی پیش روی انسان قرار گرفته است. مراتب لغزش البته لغزش‌ها برای افراد با مراتب مختلف ایمانی، متفاوت است. بعضی می‌لغزند و فقط تعادلشان به هم می‌خورد، بعضی هنگام لغزش، زمین می‌خورند و بعضی کاملاً سقوط می‌کنند؛ اینها به درجات ایمان مؤمن بستگی دارد. پیامبر(ص) روزی 70 مرتبه می‌فرمود: «اللهم و لَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً» گفتند یا رسول الله شما چرا می‌گویید؟! ایشان می‌فرمود: یادم می‌آید از برادرم یونس(ع) که خداوند او را یک لحظه به خود واگذاشت، یک ترک اولی کرد و گرفتار آن مصیبات شد. به شما توصیه می‌کنم این ذکر را در قنوت‌ و سجده‌های نماز زیاد بخوانید.

الحی .الحی .الحی .الحی .الحی . بنده خدا ذکر الحی گرفت به اربعین نکشیده که رهایش کرد . رفت پیش یک اهل دل گفت آقا من ذکر گرفتم حالم خیلی عجیب غریب شده رفتارهایی از درونم بروز داده شده که از خودم مایوس شدم . اهل دل گفت چطور ؟ گفت زود عصبانی میشدم وپرخاشگر شدم حرفهایی لغوی میزدم و یه طورهایی بروز صفتهایی حیوانی در من نمایان شده ! اهل دل گفت پدر بیامورز نمی دونستی که اذکار درونت را بر ملا میکند ؟! تمام صفتهای درونت را الحی بیدار میکند؟!وقیامت بر پا میشود؟! و مصادق آیه (وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَامیشوی ؟! وهرچه درون جان بود بیرون آمد ) حالا می پرسی (وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا_ زمین جانم را چه شده است! (سوره زلزال ) کسی که تزکیه نفس نکرده چطور دست به ذکر میشود ‌!!! عجب!! پس حالا چه خاکی باید به سر کنیم ؟ اهل دل گفت؛ عرفا واساتید حقیقی هیچ وقت به شاگردانش برنامه ذکر نمی دهند سرش در همین است. چون درون شورانده می شود کف حوض هر چه باشد می آید رو . نکنید جان ؛کار رو خراب میکنند .همه چیزرو بهم میزنند،. برو آقاجان برو دنبال کسب علم وحکمت .تعقل کن . یعنی هرکاری میخواهی بکنی . به اول وآخرش فکر کن . این ذکر توهست.

پیشگویی امام على(علیه السلام) أصبغ بن نباتة می گوید: امير المؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند: زمانی بر مردم می آید که در آن زمان #فحشا زیاد می شود و #محارم هتک حرمت می شوند و #زنا رواج می یابد و اموال يتيمها را حلال می دانند، مردم #ربا می خورند و #کم_فروشی می کنند، #شراب را حلال می دانند و #رشوه را به نام هدیه می خورند، و به امانت خیانت می کنند، مردان خودشان را به زنان تشبیه می کنند و زنان خودشان را به مردان، #اوقات_نماز را سبک می شمارند و به خاطر غیر خدا به حج میروند، برحذر باشید که در آن زمان خداوند جان مردم را به طور ناگهانی می گیرد، طوری که شخصی صبح سالم است ولی شب دفن می شود و کسی که شب سالم بود در زیر خاک صبح می کند، در آن زمان واجب است که فورا وصیت کنند قبل از آنکه بلا نازل شود، واجب است که نماز را اول وقت بخوانند که شاید تا آخر وقت عمر نداشته باشند، پس هر کس از شما آن زمان را درک کند باید تمام شبها با #طهارت بخوابد، اگرچه امکان نداشته باشد تمام زمانها را با طهارت باشد، چون نمی داند که چه وقت مأمور الهی به سوی او می آید تا او را قبض روح نماید، همانا من شما را آگاه کردم اگر بدانید، و موعظه کردم اگر بپذیرید، پس در پنهان و آشکار #تقوا پیشه کنید، و نمیرید جز در حالی که مسلمان باشید، و هر کس غیر از #اسلام دینی را بپذیرد چیزی از او قبول نمی شود، و در آخرت از زیان دیدگان است . 🌺ماه های خودسازی ص 86 🌺 🔺کانال تذکره الاولیاء @tezkar

ذکر، نخست از خداست سپس از بنده؛ #ذکر قرآن کريم مي فرمايد:" وَاذْكُرُواْ اللّهَ كَثِيرًا " قرآن ناطق اميرالمومنين علي عليه السلام فرمود: الذِکر لَيسَ مِن مَراسم اللِسان و لا مِن مَناسِم الفِکر و لکنَّه اولٍ مِن المَذکور و ثانٍ مِن الذاکر" يعني: ذکر از برنامه زبان و انديشه هاي تراويده از فکر نيست بلکه نخست از آن کسي است که يادش کردي و سپس از آن توست. حضرت صادق سلام الله عليه نيز فرمودند: پس هر آنکس خواهد خدا را ياد کند بداند که اگر خدايش توفيق ذکر نمي داد بنده هرگز اراده ياد او نمي کرد. حقير گويم آري، چون اجابت مقدم بر دعاست بنابراين ذکر کردن خدا بنده را پيش از ذکرکردن عبد است مر خدا را.

قضاو قدر الهی؛ حضرت صادق سلام الله عليه مي فرمايند: اگر مردم از اسرار قدر آگاه بودند يکديگر را سرزنش نمي کردند. امير مومنان عليه السلام مي فرمايند: اگر صبر کني مقدرات الهي بر تو جاري مي شود و تو ماجور خواهي بود و اگر بي تابي کني مقدرات الهي بر تو جاري مي شود و چيزي نصيب تو نمي گردد. زينت عابدان امام سجاد سلام الله عليه در مناجات شعبانيه عرض مي کند : اطمينان دارم که سرنوشت هاي حاکم بر امور باطن و ظاهرم که تا پايان عمرم از من سر مي زند اي سيدم بر من جاري است و فقط به دست توست نه به دست غير تو. پس اي سالک طريق حق، بدانکه فاعل حقيقي خداوند عالم است که فعالٌ لمن يشاء است و حظ تو از عملت به قدر نيت توست. قال النبي(ص)"الناس يحشر بصورالنيات". پس اگر راضي به رضاي حق بودي در اعمال ماجوري اگر راضي نبودي فعل انجام مي شود خواهي نخواهي و تو را بهره اي نخواهد بود. فرازی از بحث بسیار جذاب "مراتب تجلي حق و انسان از غيب تا شهادت مطلق " از کتاب اشراقات اثر حقیر شميم معارف: @eshraghat

احادیث ناب ناب و بسیار کاربردی؛ * امام باقر عليه السلام فرمود بنده هميشه بين سه چيز است: بلاء ، قضاء و قدر و نعمت. صبر بر بلا و تسليم به قضا و شكر در نعمت. (بحارالانوار) * امام صادق عليه السلام در كتاب صدوق عقاب الاعمال فرموده است: مومن با نيت گناه سبب محروم گشتن از روزي اش مي گردد. * امام باقر عليه السلام در كتاب اصول كافي و بحار الانوار فرموده است: تمام گناهان (در زيان و انحطاط انسان) موثر وقوي است ليكن قوي ترين آن چيزي است كه (از لقمه حرام در بدن انسان) گوشت و خون بروياند. * اميرالمومنين علي عليه السلام در سفارشهاي خود به كميل بن زياد فرمودند: اي كميل به درستي كه زبان از قلب تراوش كند و قلب از غذا قوت يابد پس تامل كن در آنچه كه قلب و جسم تو را تغذيه مي نمايد كه اگر حلال نباشد خداوند تسبيح و شكر گزاري تو را قبول ننمايد. (از كتاب بشاره المصطفي و بحار الانوار) * در حديث قدسي است كه خداوند عزوجل مي فرمايد: از من دعايي پنهان نمي ماند مگر دعاي خورنده حرام. (از كتاب عده الداعي و وسائل الشيعه) * رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: به بهشت نمي رود كسي كه گوشت بر بدنش از راه غير مشروع روييده باشد كه آتش به چنين بدني سزاوارتر است. (المسند احمل حنبل و ميزان الحكمه). همچنين آن حضرت فرمودند بندگي خداوند با خوردن مال حرام بسان ساختماني باشد كه روي ماسه (يا روي آب) بنا گردد. آن حضرت فرمودند: كسي كه يك لقمه حرام بخورد نماز او چهل شب مقبول نمي افتد و دعايش تا چهل روز مستجاب نمي گردد و اگر غذاي حرام گوشتي بر بدنش بروياند آتش بدان بدن سزاوار تر است يك لقمه حرام هم گوشت مي روياند. * امام كاظم عليه السلام در كتاب تفسير عياشي فرموده است هر چيزي كه كار خمر را بكند خمر است. (از كتاب پندهاي معصومين ايت الله مهدي حائري تهراني) * امام صادق عليه السلام فرموده اند شيعيان سه دسته اند: دوست و دلباخته ، اينان از ما هستند گروه دوم انها كه ما را زيور خود قرار مي دهند و البته ما زينت اين گروهيم سوم كسانيكه ما را وسيله كسب و كار قرار دهند هر كه ما را اسباب دست كند مستمند شود. (همان) *امام صادق عليه السلام در اصول کافي فرمود: هيچ مومني گناهي انجام نمي دهد مگر اينکه خداي عزوجل به او هفت ساعت مهلت ميدهد اگر توبه کرد چيزي بر او نوشته نمي شود واگر توبه نکرد خداي متعال گناه او را مي نويسد. همچنين در بحارالانوار فرمود: خداي متعال گناه را بعد از بيست سال به ياد مومن مياندازد تا از آن طلب مغفرت کند و خدا او را مشمول مغفرت خود قرار دهد. امام صادق عليه السلام فرمود: مردم اگر به اسرار قضاو قدر اگاه بودند هيچ کس کس راملامت نمي کرد. قال النبي صلي الله عليه وآله: العلم امام العمل و العمل تابعه. الاعمال بالنيات. الناس يحشر صور النيات. قليل العلم خير من کثير العمل. نيته المومن خير من عمله. جناب رسول الله فرمود: کسي که در روزي خود تاخير و تنگي مي بيند بايد زياد تکبير بگويد و کسي که غم و اندوهش زياد شده بسيار استغفار کند. (کنزل العمال)

اسرار ليله القدر : #قضا #قدر #اسباب هنگامه نفخ روح همان انزال دفعي قضا و قدر فرد است يعني منفوخ بالاجمال شامل تمام مراتب قضا و قدر ان فرد است و مراتب و قسمتهاي آن به تعداد سالهاي عمر هر فرد است و طبق آن و بر مقتضاي تنزيل و نزول تدريجي هر ساله امور فرد در فلک قمر که آسمان دنياست قرار مي گيرد و در واقع مقدرات هر شخص بخشنامه اي است که فرشتگان مخصوص مامور اجراي آن مي شوند لکن هر آنچه خداوند بخواهد محو مي کند و هر آنچه خواهد اثبات مي فرمايد. بنابراين قضاي هر شخص يک باره و دفعي هنگام نفخ روح او بر باطن او نازل مي شود و سپس هر ساله مقدرات و تفصيلات آن قضاي اجمالي هر ساله در قالب يک نامه و دستور العمل واحد ابلاغ مي شود و پايان هر سال نامه ممهور به مهر موکل (فرشته) آسمان اول به نام اسماعيل مي رسد و فرشتگان مامور آن نامه را به فلک اعلي بنام زحل مي برند و نگه داري مي کنند تا قيامت که بر او عرضه کنند. ابتدا و انتهاي هر سال ملکوتي که همان شب قدر است شايد بر اوحدي از اولياي الهي مکشوف باشد زيرا در اوقات سال گردش مي کند از اين رو آنانکه تمام شبهاي سال را احياء مي کنند بالاخره شب قدر را در مي يابند و ديگران به تعداد احيا در 365.