eitaa logo
شمیم ملکوت
374 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
271 ویدیو
125 فایل
ساده و صمیمی با ملکوتیان
مشاهده در ایتا
دانلود
۶ حضرت امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند: "إِنَّ اللّه َ تَبارَک و تَعالى ، لَو شَاءَ لَعَرَّفَ العِبادَ نَفسَهُ، وَ لکِنْ جَعَلَنا أبْوابَهُ وَ صِراطَهُ وَ سَبیلَهُ وَ الوَجْهَ الَّذى یُؤتى مِنهُ"، "خداوند ـ تبارک و تعالى " اگر خداوند تبارک و تعالی مى خواست، خود را به بندگانش مى شناسانْد، امّا ما را دروازه [شناخت] خود و مسیر و راه و جانبى که از آن وارد مى شوند، قرار داده است".
بهشت پر از بچه های معصوم شده است !!
۷ معرفت اهل بیت به اندازه ای ارزشمند است که معرفت خداوند سبحان منوط به معرفت و شناخت اهل بیت است. لذا نمی توان معرفت اهل بیت را جدای از معرفت خداوند متعال دانست، بلکه ارتباطی عمیق و ناگسستنی بین آنها وجود دارد. چنانکه حضرت امام موسی کاظم (ع) می فرمایند: "مَن عَرَفَهُم فَقَد عَرَفَ اللّهَ، وَ مَن جَهَلَهُم فَقَد جَهلَ اللّهَ"، " هر که ایشان را بشناسد، خدا را شناخته است، و هر که ایشان نشناسد، خدا را نشناخته است!!!
۸ وجود انسان و خلقت خاص او ، به اندازه ای ارزشمند است که خداوند متعال ، برنامه ی زندگی و تربیت و رشد و کمال انسان را به هیچ کس نسپرده است و خودش توسط قران و اهل بیت ، عهده دار تربیت انسان شده است. و اینجا نقطه جدایی شیعه و دیگر مکاتب است . معنای واقعی لیبرالیسم غربی این است که انسان مانند علف خودرویی است که معلوم نیست برای چه چیزی خلق شده و لذا هر گونه و از هر راهی که بخواهد می تواند زندگی کند. خداوندی که در خلقت شگفت انگیز انسان ، به خودش تبریک گفته است، هرگز تربیت و رشد این اشرف مخلوقاتش را ، به هوا و هوس و شیطان و ... نمی سپارد !
شهدای فراجا در حادثه تروریستی کرمان
۹ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله  فرمود: مَن ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ اِمامَ زَمانِهِ ماتَ مِیتَه جاهِلیَه. هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است. شاید یک نکته ی حدیث این باشد که این انسان گویا در عصر قبل از بعثت مرده و اصلاً بعثت را درک نکرده است و در دوره ی جاهلیت زندگی می کرده ! عدم شناخت امام زمان ، انسان را به عصر جاهلیت بر می گرداند. یعنی هیچ راهی را نرفته است و صعود نکرده و رشدی نداشته است !
۱۰ مرگ و زندگی واقعی ، به همین معنا نیست که ما می بینیم ! بعد از جنگ احد، وقتی مسلمانان ، غذای خوشمزه ای می خوردند ،سپس از شهدا یاد کردند و گفتند کاش شهدا هم الآن اینجا بودند و با ما غذا می خوردند ، که آیه (آل عمران/۱۶۹) نازل شد : «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ  البته نپندارید که شهیدان راه خدا مرده‌اند، بلکه زنده‌اند ، در نزد خدا روزی می خورند. » بسیاری علائم حیاتی دارند، ولی دچار مرگ معنوی اند و بسیاری از دنیا رفته اند، ولی زنده اند و تاثیر گذار!!
۱۱ انسان مؤمنی که تحت ولایت نبی اکرم ص  زندگی می کند، به درجه ای می رسد که زندگیش حرکت و رشد و بالندگی می شود و مرگ او هم مثل حیاتش متحول می شود. مرگ برای او انتقال به مراحل کامل تر و جامع تر است. مرگ مؤمنی که به امام معرفت دارد، رسیدن به مقاصد عالی و رفیع است.
۱۲ ادیان الهی ، نه تنها زندگی ، بلکه مرگ انسان را نیز متحول می کنند ، بگونه ای که مؤمن ، پس از مرگش ، زندگی کاملتری پیدا می کند. اما مکاتب مادی و غیر الهی ، هم در ساختن زندگی و حیات انسانی ناتوانند و هم در متحول کردن مرگ او. آنها از حقایق عالم ماوراء بی بهره اند! کسی که اول و آخر خودش را نمی داند و نمی شناسد، چطور می تواند مربی دیگران شود؟!
۱۳ یعنی واقعاً مرگ کسانی که در دوره مدرن زندگی می کنند با کسانی که در دوره جاهلیت زندگی می کردند، یکی است. حتی حیاتشان نیز چندان تفاوت ندارد! فرق نمی کند جاهلیت مدرن یا کهنه باشد. فرق نمی کند در برج ها زندگی کنند یا در کپرها. فرق نمی کند با هواپیما سفر کنند یا با قاطر. تفاوتی در موت و حیات این دو گروه وجود ندارد. آنچه زندگی انسان را ، انسانی می کند، توسعه ی زندگی مادیش نیست، بلکه ارتقا در امور معنوی با رهبری امام معصوم است. اشتباه بزرگی که بشریت امروز دچار شده و گمان کرده است که خیلی انسان است و خیلی متفاوت تر از حیوان ، همین است که تحول و پیشرفت در امور مادی را برای انسان بودن کافی می داند!
۱۴ فراعنه و سردمداران مادی، نسبت به حیات دنیایی انسان ادعا داشتند و دارند؛ از این رو به بشر وعده هایی می دهند و می کوشند آن وعده ها را محقق کنند و جامعه های آرمانی را به تصویر می کشند که ثابت کنند می توانند در روی زمین بهشت بسازند! آنها در همین امر ناتوانند، چه برسد به اینکه مرگ انسان را متحول کنند! چرا که اکنون ، بزرگترین مشکل بشریت، فقدان معنویت و خلا اخلاق است.
۱۵ اگرعقل و توانایی ها و استعداد های انسان، به تنهایی برای سعادتش کافی بود، زحمت بعثت به گردن انبیا نمی افتاد! اکنون بشریت دارد در چاله ی بزرگی دست و پا می زند و آن هم زندگی بدون وحی و بریده از آسمان است و تاوان آن را هم می پردازد ، ولی بیدار نشده است! بشر امروزی ، گمان دارد بدون برق و آب و گاز و اینترنت نمی تواند زندگی کند، اما بدون امام معصوم می تواند زندگی کند! و به همین دلیل است که غیبت امام ، بدرازا کشیده است !
۱۶ حضرت سیدالشهدا ع به اصحاب خود فرمود: اَیُّها الناسُ اِنَّ اللهَ جَلَّ ذِکْرُهُ ما خَلَقَ الْعِبادُ اِلّا لِیَعْرِفُوه فَاِذا عَرَفُوه عَبَدوه فاذا عَبَدوهُ اِسْتَغْنَوْا عَنْ عِبادَه مِن سِواهُ. ای مردم! خدای متعال، انسان را خلق نکرد مگر برای رسیدن به معرفتش که اثر معرفت، عبودیت و اثر عبودیت، استغنا از عبادت و توجه به غیر است. آن گاه از حضرت سؤال شد: آن معرفت الهی چیست که خلقت برای آن است و اگر انسان به این مقام معرفت نرسد، به مقام عبودیت راه پیدا نمی کند؟ حضرت فرمود: مَعْرِفَه اَهْلِ کُلِّ زَمانٍ اِمامَهُمْ الَّذی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طاعَتُهُ. اگر مردم هر زمان امام زمان خود را بشناسند، با این معرفت، به معرفت خدای متعال راه می یابند.
۱۷ البته منظور از معرفت و شناخت امام معصوم، شناخت خصوصیات جسمانی ائمه نیست، بلکه شناخت مقام باطنی و نورانی امام است. چه بسیار دشمنانی که در کنار ائمه زندگی می کردند و به جای تسلیم و اطاعت ، خودشان را هم تراز ائمه می پنداشتند، یا ادعای برتری داشتند. یکی از دلایل سجده نکردن ابلیس نیز همین بود که باطن نورانی خلیفه الله و آن روح الهی که در حضرت آدم ع دمیده شده بود را نمی دید و می گفت: «خَلَقْتَنی مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طینٍ» چرا که در قیاس بین خاک و آتش حیران شده بود و می گفت : آتش نور و حرارت دارد و پاک کننده است و خاک هیچ یک از این مزیت ها را ندارد! کما اینکه ، بسیاری هم گمان می کنند، امام معصوم، چه مزیت و برتری بر آنها دارد! « قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا ، یس /۱۵» نمی گویند : ما کوریم و حقایق را نمی بینیم !! بلکه می گویند : حقیقتی وجود ندارد !!
۱۸ بر اساس روایات ، باطن امام معصوم، حقیقتی نورانی است که در قالب امام ، به عالم دنیا تنزل یافته است ! هر آنکس که بر گرد امام معصوم می گردد، در عالم نورانی سیر می کند و مابقی هر آنچه هست ظلمت است و تاریکی !! امام باقر ع فرمود: " وَ اللهِ یا أَبَا خَالِدٍ لَنُورُ الْإِمَامِ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ أنْوَرُ مِنَ الشَّمْسِ الْمُضِیئَه بِالنَّهَارِ؛ به خدا قسم ای ابا خالد! اگر کسی به مقام ایمان رسید، نور امام در قلب او از خورشید در روز روشن تر است."
سلام عضویت در کانال"برنامه تلویزیونی سمت خدا" ورود به کانال ایتا👇 https://eitaa.com/samtekhoda3
☝️از برنامه های فاخر تلویزیونی حمایت کنیم.
شعر خوانی محمد رسولی نزد رهبری در ایام میلاد حضرت زهرا س 👇👇👇👇👇
شب اگر بی روح اگر تاریک بود صبح دیدار خدا نزدیک بود آسمان محو تماشای زمین با چه ذوقی آمده روح الامین با خودش بیت الغزل آورده است عطری از روز ازل آورده است سوره ای آورده که منهاج ماست صبح میلادش شب معراج ماست جلوه‌ای از ذات ممدوح آمده از نفخت فیه من روح آمده وحی چون باران شد و بر خاک ریخت کوثری در ظرف ما ادراک ریخت کوثر است و عز و مجد آورده است وه که قرآن را به وجد آورده است قصه ی شیرین اعطیناست او قاب قوسین است او ادنی ست او او کجا و مرزهای فهم ما؟ غیر حیرت چیست از او سهم ما؟ دست شاعر را پر از مضمون کند اهل بیت شعر را موزون کند استعاره از حضورش یاس بود عقل کل در جامه‌ی احساس بود او نبوت را دلیل خاتمه است قصه‌ی خلقت به نام فاطمه (س) است آیه ی تطهیر عین ذات اوست عشق از ذریه سادات اوست هل اتی و نور و قدر و کوثر است دخترِ... نه مادر پیغمبر است چیست دوزخ؟ شعله ای از قهر او چیست جنت؟ کوچه ای در شهر او در قیامت هم قیامت می کند او به لبخندی شفاعت می کند پیش او تکلیف فردا روشن است آرمان آفرینش یک زن است نور عصمت، جلوه‌ی تابنده‌اش زن اگر که اوست، مردان بنده‌اش او به نام زن اصالت می دهد چادرش عطر نجابت می دهد خلقت از دامان زن آغاز شد در مدینه زن تمدن ساز شد در حقوق زن طلبکاریم ما آی دنیا فاطمه (س) داریم ما کیستی ای ماه! ای بدر علی (ع)؟ کیستی ای لیله القدر علی (ع؟ دست هایت تکیه گاه حیدر (ع) است لاله زار بوسه‌ی پیغمبر است از بهشت آمد جهاز ساده ات قبله مایل بود بر سجاده ات ما فقیریم و اسیریم و یتیم خانه ای داری، صراط المستقیم خانه ای که شد خدا معمار آن گرم تسبیحش در و دیوار آن خانه ای که هم شهادت پرور است هم در آن هر روز، روز مادر است خانه‌‌ای کوچک هزاران راز داشت وصله‌های چادرت اعجاز داشت در دل تاریخ نورت جاری است انقلابت نهضت بیداری است تو ولایت را دژ عصمت شدی یک نفر بودی و یک امت شدی ذوالفقار عشق را صاحب تویی پس علی بن ابی طالب تویی ای مزارت قاصد پیغام تو آخرین ذکر شهیدان نام تو ای شروع خوشترین فرجام‌ها فاطمه (س) ای مادر گمنام‌ها با تو همراه رهایی می شوم خواب دیدم کربلایی می شوم چاوشی پر سوز می خواند مرا کربلا هر روز می خواند مرا کربلا شهری کنار رود نیست کربلا در مرزها محدود نیست خاک او تلفیق عشق و رنج بود کربلا در کربلای پنج بود از یمن پیچیده بوی کربلا تا گرفت آیینه سوی کربلا محور حق با یمن همسو شده است کربلا دریای سرخ او شده است صبح را تا مرز شب آورده ایم کربلا را تا حلب آورده ایم می کشاند تا فراتش نیل را غرق خواهد کرد اسرائیل را کربلا شهری کنار رود نیست کربلا در مرزها محدود نیست کربلا گاهی میان غزه است سرگذشت کودکان غزه است
کربلا در قلب های مردم است غزه آه! این کربلا چندم است سیلی طوفان بر این کابوس باش در میان شعله ها ققنوس باش سنگ این آوار را سجیل کن نقطه ی پایان اسراییل کن زخم تو آغاز فتحی دیگر است خون غزه از همه رنگین تر است صبح آزادی هوایت عالی است حیف، جای حاج قاسم خالی است بعد او ما هم در آتش زنده ایم هم چنان با خاطراتش زنده ایم یادتان می آید او اینجا نشست؟ ساحلی در محضر دریا نشست او همین جا، او همین جا گریه کرد با نوای کاروان را گریه کرد هرکه دید او را به حالش رشک برد تا شهادت محملش را اشک برد آشنا با گریه و درد است او با شهادت زندگی کرده است او السلام ای محور هنگامه اش ای همه حرف وصیت نامه اش دید آرامی، نشد آشفته او ای ستون خیمه ای که گفته او یارت ای یار خراسانی چه شد؟ ای صبا! دست سلیمانی چه شد؟ ای نگین حلقه ی یکرنگ ها رفتی ای فرمانده دلتنگ ها در شکوه چشم تو دریای ما ای فراتر از دو قطبی های ما چشم هایت، مردم بیداری ات ای فدای رسم مردم داری ات ظلم را تشویش ناکامی تویی روح جمهوی اسلامی تویی! نام تو از قبل پر آوازه‌تر داغ تو این روزها شد تازه‌تر دشمن از اسمت پریشان می‌شود از مزارت هم هراسان می‌شود غرق خون شد زائر دیدار تو لاله روییده است در گلزار تو آه از دی ماه! از این آه سرد آه از دی ماه! از این ماه درد آه از بغضی که دارد مثنوی آه از سید رضی موسوی باز پروانه فدای شمع شد بار دیگر جمع یاران جمع شد جانفدا! با عشق جان دادی به ما راهِ رفتن را نشان دادی به ما ضرب در اخلاص، بی پایان شدی تو فدای پرچم ایران شدی این حرم گفتی بهشت مردم است دست مردم سرنوشت مردم است فهم ما این است از فردای نور قله باشد استعاره از ظهور سرنوشت حق و باطل روشن است قله‌ی انسان کامل روشن است اوج مقصود رسالت دیدنی است قله ی حق و عدالت دیدنی است قله را دیدیم، آنجا می رویم ما ز بالاییم و بالا می‌رویم