(از رحم بر زمین نزد آسمان مرا دارد بپا برای نشان این کمان مرا) (چون سرو و بید سایه من دام عشرت است هر چند میوه نیست درین بوستان مرا) (از وصل گل مرا چه تمتع، که شرم عشق دارد چو بیضه در بغل آشیان مرا) صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۶۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59373