<mark class="format"> و في حديثه عليه‌السلام </mark> إِنَّ لِلْخُصُومَةِ قُحَماً و در حديث آن حضرت است: دشمنى را قحمى است يريد بالقحم المهالك لأنها تقحم أصحابها في المهالك و المتالف في الأكثر فمن ذلك قحمة الأعراب و هو أن تصيبهم السنة فتتعرق أموالهم فذلك تقحمها فيهم از قحمة هلاكتجايها را خواهد، چه آن بيشتر كسانى را كه بدان در شوند نابود و تباه كند، و از اين معنى است «قحمة الأعراب» و آن چنان است كه خشكسالى آنان را فرا گيرد و مالهاشان را نابود كند، و آن نگونسارى‌شان بود در آن سال و قيل فيه وجه آخر و هو أنها تقحمهم بلاد الريف أي تحوجهم إلى دخول الحضر عند محول البدو و براى آن معنى ديگرى نيز گفته‌اند و آن اين است كه خشكى صحرا ناچارشان سازد تا به شهرها رو آورند. نهج البلاغه : غرائب : آثار خصومت و دشمنی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/100001804