<mark class="format"> و من كلام له عليه‌السلام لما هرب مصقلة بن هبيرة الشيباني إلى معاوية </mark> 44 و از سخنان آن حضرت است چون مصقلة، پسر هبيرۀ شيبانى نزد معاويه گريخت <mark class="format"> و كان قد ابتاع سبي بني ناجية من عامل أمير المؤمنين عليه‌السلام و أعتقهم </mark> و اين هنگامى بود كه اسيران بنى ناجيه را از عامل امير المؤمنين خريد، و آنان را آزاد ساخت <mark class="format"> فلما طالبه بالمال خاس به و هرب إلى الشام </mark> چون امام مال را از او طلبيد، خيانت كرد و به شام رفت قَبَّحَ اَللَّهُ مَصْقَلَةَ خدا مصقله را خير ندهاد! فَعَلَ فِعْلَ اَلسَّادَةِ كارى كرد چون كار آزادگان وَ فَرَّ فِرَارَ اَلْعَبِيدِ و گريختنى چون گريختن بندگان فَمَا أَنْطَقَ مَادِحَهُ حَتَّى أَسْكَتَهُ وَ لاَ صَدَّقَ وَاصِفَهُ حَتَّى بَكَّتَهُ هنوز آفرين گويش را به سخن نياورده، خاموش ساخت، و ستاينده‌اش را تصديق نكرده به سرزنش واداشت . وَ لَوْ أَقَامَ لَأَخَذْنَا مَيْسُورَهُ اگر مانده بود آنچه در توان داشت مى‌گرفتيم وَ اِنْتَظَرْنَا بِمَالِهِ وُفُورَهُ و مانده را تا گشايشى در مال براى او پديد آيد انتظار مى‌برديم نهج البلاغه : خطبه ها : سرزنش مصقله بن هبیره گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/100001045