<mark class="format"> و من كلام له عليهالسلام لما هرب مصقلة بن هبيرة الشيباني إلى معاوية </mark>
44 و از سخنان آن حضرت است چون مصقلة، پسر هبيرۀ شيبانى نزد معاويه گريخت
<mark class="format"> و كان قد ابتاع سبي بني ناجية من عامل أمير المؤمنين عليهالسلام و أعتقهم </mark>
و اين هنگامى بود كه اسيران بنى ناجيه را از عامل امير المؤمنين خريد، و آنان را آزاد ساخت
<mark class="format"> فلما طالبه بالمال خاس به و هرب إلى الشام </mark>
چون امام مال را از او طلبيد، خيانت كرد و به شام رفت
قَبَّحَ اَللَّهُ مَصْقَلَةَ
خدا مصقله را خير ندهاد!
فَعَلَ فِعْلَ اَلسَّادَةِ
كارى كرد چون كار آزادگان
وَ فَرَّ فِرَارَ اَلْعَبِيدِ
و گريختنى چون گريختن بندگان
فَمَا أَنْطَقَ مَادِحَهُ حَتَّى أَسْكَتَهُ وَ لاَ صَدَّقَ وَاصِفَهُ حَتَّى بَكَّتَهُ
هنوز آفرين گويش را به سخن نياورده، خاموش ساخت، و ستايندهاش را تصديق نكرده به سرزنش واداشت .
وَ لَوْ أَقَامَ لَأَخَذْنَا مَيْسُورَهُ
اگر مانده بود آنچه در توان داشت مىگرفتيم
وَ اِنْتَظَرْنَا بِمَالِهِ وُفُورَهُ
و مانده را تا گشايشى در مال براى او پديد آيد انتظار مىبرديم
نهج البلاغه : خطبه ها : سرزنش مصقله بن هبیره
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/100001045