«فرخی » کاین ادبیات سروده است خشن عذرخواه است صمیمانه ز ابناء وطن هر که را دوخته شد در ره مشروطه دهن پر بدیهی است نگوید بجز از راست سخن این وطن فتنه ضحاک ستمگر دیده آفت پور پشن رنج سکندر دیده جور چنگیزی و افغان ستمگر دیده گر چه از دشمن دون ظلم مکرر دیده باز بر جای فتاده است بسنگینی کوه گوئیا نامده از حمله اعدا بستوه فرخی یزدی : دیوان اشعار : دیگر سروده‌ها : شمارهٔ ۲۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/111945