آن جام جهان جهان نماید خورشید صفت عیان نماید از غایت شدت ظهور او از دیده ما نهان نماید دیدم بهزار صورتش من در کسوت این و آن نماید هر لحظه برآید او به شکلی گه پیر و گهی جوان نماید در باغ پریر دیدم او را سرو گل و ارغوان نماید جان را ببرد به قاب قوسین ابروی کجش کمان نماید هر لحظه بچشم پاک انسان از روی مه بتان نماید کوهی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۱۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/130720