از آغاز باید که دانی درست سر مایه ی گوهران از نخست که یزدان ز ناچیز، چیز آفرید بدان تا توانایی آمد پدید وزو مایه ی گوهر آمد چهار به آن چهار (چار)گشته جهان استوار یکی آتشی بر شده تابناک میان باد و آب از بر تیره خاک نخستین که آتش ز جنبش دمید ز گرمیش پس خشکی آمد پدید وز آن پس ز آرام، سردی نمود ز سردی، همان باز تری فزود چو این چار گوهر به جای آمدند ز بهر سپنجی سرای آمدند چنین است فرجام کار جهان نداند کسی آشکار و نهان سرایندهٔ فرامرزنامه : فرامرزنامه : بخش ۱ - گفتار در آفرینش جهان گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/106601