از بس ادب که یافت دل ما ادیب شد بیمار ما ز رنج کشیدن طبیب شد بی درد و داغ، فکر ترقی نمی کند دل شد یتیم تا سخن من غریب شد بعد از هزار شب که شب وصل داد روی اوقات صرف پاس نگاه رقیب شد صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۴۱۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59733