از مسلمانی مرا آید عجب کز شراب جهل خود گردیده مست حق و باطل، بندگی و معصیت پیش رو یکسان نماید هر چه هست کور کورانه همی پوید به راه می نپندارد که اندر ره چه است عاقبت روزی به چاه افتد ز راه بر سر ره بی گمان، صاحب ره است من یقین دارم که پیش کافران کافری از این مسلمانی به است ترکی شیرازی : دیوان اشعار : فصل پنجم - قطعه‌ها و تک‌بیتی‌ها : شمارهٔ ۶ - شراب جهل گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/139920