اقطار اشک می دمد از تاک کربلا جای عنب زهی عجب از خاک کربلا از گردش سپهر سها تا سهیل ریخت در خاک و خون کواکب افلاک کربلا ظلمی که برنژاد علی ز آل حرب رفت کی درک گنه آن کند ادراک کربلا بر نسخه ی نشاط دو کیهان قلم کشید یک حرف از حدیث تعب ناک کربلا گلزار دین ز تاب عطش خشک و تر دریغ از خون نوخطان خس و خاشاک کربلا هفتاد روضه لاله و گل داد بی دریغ بر باد فتنه صرصر هتاک کربلا نه ابطال را گذاشت نه ز اطفال درگذشت جلاد رحم خواره ی بی باک کربلا در بذل آب و ریزش خون های محترم اسراف صرف بنگر و امساک کربلا ای شهد شوق کوی شهادت بیا که برد شیرینی تو تلخی تریاک کربلا جیحون و نیل و دجله کند کی برابری با بحر اشک دیده ی نمناک کربلا در محشرش سمند سعادت کنند زین سر هر که ساخت زینت فتراک کربلا بطحا و یثرب و نجف و کوفه خود مگر شفع گنه کنند بر اشراک کربلا روزی که میر کعبه کشد ز انتقام کین از خیره خصم خونی صفاک کربلا شایدکه دست عدل و عطا مرهمی نهند بر زخم های سینه صد چاک کربلا ترسم که کربلا چو به محشر قدم زند نگشوده لب صفوف قیامت بهم زند صفایی جندقی : دیوان اشعار : ترکیب ۱۱۴بندی عاشورایی : بند ۸۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/129635