انانیت بود آن شی‌ء که هر شیی اضافت می‌تواند یافت بروی چنانکه می‌دهی برخویش نسبت هر آن چیزی که آید پیش فکرت تن و جان ملک و مال و خانه و زن به خود نسبت دهی کاین باشد از من ندانی هیچ کاین من کیست در تو چه باشد وصف و نامش چیست در تو لطیفه ذوالمن است آن تا که دانی کسی جز تست اندر تو نهانی گذاری گر انانیت به او باز بدون ما و من باشی سر افراز خود این گنجیست مالامال گوهر نگردد جز فقیر از وی توانگر انانیت نهادن کار خواهد بر آید ز آنکه او را یار خواهد صفی علیشاه : بحرالحقایق : بخش ۲۴ - الانانیت گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/138870