این پیکر زرین که جهان گشته بسی آرام چو سیماب ندارد نفسی خورشید مگو، که این سپهر غماز هر روز ز بام افکند طشت کسی سلیم تهرانی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۹۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101881