ای خوش آن ساعت که روی خنجری رنگین کنم در میان خود خود، بال و پری رنگین کنم یک شب ای شاخ گل رعنا در آغوشم درآ کز فروغ عارضت دوش و بری رنگین کنم در کف خود لاله ی دل را ندیدم یک نفس زین حنا تا چند دست دیگری رنگین کنم؟ نوبهار عمر رفت و بخت بد یاری نکرد کز گل وصل تو روی بستری رنگین کنم ملک معنی را گرفتم، وقت آن آمد سلیم همچو شمع از سرفرازی افسری رنگین کنم سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۷۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101526