ای ساقی از آن بادهٔ دوشینه بیار کاندر سر من هست از آن باده خمار مستی چو مرا زخویشتن برهاند آن به که من البته نباشم هشیار اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة : الفصل الاول - فی الطامات : شمارهٔ ۲۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98785