ای ساقی از آن بادهٔ دوشینه بیار
کاندر سر من هست از آن باده خمار
مستی چو مرا زخویشتن برهاند
آن به که من البته نباشم هشیار
اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة : الفصل الاول - فی الطامات : شمارهٔ ۲۰
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/98785