ای سرافراز مهتری که به دهر کس ندیدست چون تو آزاده دولت از بوستان فضل، ترا هر زمان تحفه دگر داده مادر بخت بهر خدمت تو دختران زاده و فرستاده نزد من کهتر آمدند امروز خواجه پیر و کودکی ساده باده ای چند خورده و کرده طبع از بهر باده آماده به کریمی و مهتری بفرست سیم و نقل و صراحی باده تا بدان سیم و باده آن کودک مست خشنود گردد و گاده مجیرالدین بیلقانی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۷۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114894