ای که آسوده خفته ای شب و روز
زیر این طاق لاجوردی رنگ
چشم خود باز کن، که اینجا نیست
هیچ کس را مجال مکث و درنگ
بایدت رفت و زین سرای فراخ
عاقبت در میان قبری تنگ
ترکی شیرازی : دیوان اشعار : فصل پنجم - قطعهها و تکبیتیها : شمارهٔ ۳۸ - مجال مکث و درنگ
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/139952