ای که آسوده خفته ای شب و روز زیر این طاق لاجوردی رنگ چشم خود باز کن، که اینجا نیست هیچ کس را مجال مکث و درنگ بایدت رفت و زین سرای فراخ عاقبت در میان قبری تنگ ترکی شیرازی : دیوان اشعار : فصل پنجم - قطعه‌ها و تک‌بیتی‌ها : شمارهٔ ۳۸ - مجال مکث و درنگ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/139952