ای که با نیکان طمع داری که یا بی ارتباط با بدان منشین که باایشان مضر است اختلاط رو عدالت پیشه کن هر روز و میکن راستی تا روزی از عدل فردا راست بر روی صراط چیست این دنیا رباط و خلق دنیا کاروان کاروان را بار باید بستن آخر از رباط رسم بی باکی نبخشد جز پریشانی بدست جمعیت خواهی منه پا جز براه احتیاط سالک بی رنج را نبود ز راحت لذتی جان غمگین بیشتر مسرور گردد از نشاط ایندر نظمی که نور از خامه ریزد دور نیست گر به روی صفحه غلتد همچو گوهر بر بساط نورعلیشاه : دیوان اشعار : غزلیات : بخش دوم : شمارهٔ ۷۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/140493