باده ای را نپرستم که خرابم نکند گرد آن شمع نگردم که کبابم نکند خون منصورم و بیداردلی جوش من است می طفل افکن افسانه به خوابم نکند آب گشته است دل یک چمن از خنده من می شود حشر مکافات گلابم نکند؟ صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۳۷۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59690