با گل گفتم قدر عزیزان داری چون خار چرا زیر قدمها داری گل گفت مرا به رنگ و بو پنداری است من خوار زپندار خودم پنداری اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب : شمارهٔ ۲۹۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98469