برگ عیشی قسمت ما نیست در بستان هند همزبان ما نشد جز طوطی از سبزان هند بلبل گلزار ایرانم، بدآموز گلم بر نمی تابد دماغم سنبل و ریحان هند چون قفس تنگ است بر ما عندلیبان این چمن ما گواه از موی سر داریم در زندان هند از شراب و از کباب بزم عیش ما مپرس بی مژه چون آب ایران، بی نمک چون نان هند دل به جمعیت منه در طره ی خوبان سلیم زان که چندان اعتباری نیست با سامان هند سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۸۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101241