بر زمین آن درخت چیست که او همنژاد سرمناره بود برو برگش زمرّد و لعل است مگر اصلش زسنگ خاره بود بر سر او نشسته مرغی سبز سبز مرغی که مار خواره بود همه آن مار میخور[د] کاو را در دهان ماه یا ستاره بود اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : اشعار و قطعات پراکندهٔ دیگر : شمارهٔ ۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/99058