بهار شد که کند شیخ جلوه گاه غلط به سوی میکده آید ز خانقاه غلط ز شمع لاله و از لاله شعله ظاهر شد که کرده اند ز مستی همه کلاه غلط که گفته است گدایان عشق محتاجند غلط رسیده به خدام پادشاه، غلط ز جلوه ی توازان آب می شود که ترا به آفتاب کند شمع صبحگاه غلط دلم سلیم به حیرت ز کفر و دین افتاد همیشه راه شود بر سر دو راه غلط سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۷۱۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101477