به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری چگونه لطف خداوند را طمع داری به بنده لطف کن و لطف حق طلب ورنه مجوی حاصل اگر دانه ئی نمی کاری طمع مدار که غیری تو را شود غمخوار اگر نکرده ئی از غیر خویش غمخواری بجز خضوع و خشوع و شکستگی نخرند بخویش غره مباش از درست کرداری نداده اند تو را قدرت و زبردستی که زیر دست دل آزرده را بیازاری نتیجه ای بکف آور ببر بهمره خویش ز ثروتی که از آن بگذری و بگذاری ببین نهایت‌امساک اغنیا که کنند هم از جواب سلام فقیر خودداری صغیر رفع گرفتاری از کسان کردن تو را نجات دهد بی شک از گرفتاری صغیر اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۱۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/135777