به درویش از تهیدستی گوارا مرگ می گردد خزان فصل بهار مردم بی برگ می گردد چراغی را که روغن می کشد دودی نمی باشد ندارد آه حسرت هر که شادی مرگ می گردد صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۲۷۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59578