بود هم لب لبت در گواهی همانا ماده نور الهی مؤید باشد از تأیید او عقل مصفا و ز قشور و هم و هم نقل کند درک علوم عالیات او ز درک قلب دور از نائبات او بکونی کو مصون از فهم محجوب بعلم رسمی است ار هست منسوب بکونی هست آن دلرا تعلق که محصونست از رسم تفرق ز حسن سابقه این خود دلیل است بخیر خاتمه هم بس دخیل است صفی علیشاه : بحرالحقایق : بخش ۳۶۵ - لب اللب گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/139211