بچشم عاشقان آید سرین گردگلرنگش زهی خفتنگه نرمش زهی خارشگه تنگش صفات . . . ن آن کودک چگویم خود، که آن کودک همه . . . نست و . . . ن و . . . ن زپایش تا شتا لنگش ندانم تا چه خواهد شد بسال بیست کاندر ده نگوید آخ، اگر تا . . . یه بفشارد خر غنگش شنیداست از کسی، کز سنگ سیم آید همی بیرون ز بهر سیم ورزیدن خوش آمد بوق چون سنگش سوزنی سمرقندی : دیوان اشعار : هزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۲۰ - شنیدست از کسی کز سنگ سیم آید همی بیرون گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/132386