بی توام در سیر گل، تن با خزان همدرد شد هر کجا چیدم گل سرخی، به دستم زرد شد بس که در دل داشتم از ساقی دوران غبار عالم آب از نسیم آه من پر گرد شد طغرای مشهدی : گزیدهٔ اشعار : ابیات برگزیده از غزلیات : شمارهٔ ۴۰۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/136955