تا بر رخ چون گلت پدید است عرق از شرم رخت زگل چکیده است عرق در ابر شنیده ام که باران باشد بر چهرهٔ خورشید که دیده است عرق اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب : شمارهٔ ۱۹۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98371