تا ظن نبری که شاهدی روی خوش است یا راحت جان عاشقان بوی خوش است گر می خواهی عیش خوش اندر دو جهان خوشخویی کن که عیش خوشخوی خوش است اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن : شمارهٔ ۳۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98163