تا کی من دیوانه گرفتار تو باشم در بند سر زلف سیه کار تو باشم از آرزوی قامت رعنای تو میرم در حسرت یاقوت شکربار تو باشم جان خسته ی آن غمزه ی غماز تو بینم دل بسته ی آن طره ی طرار تو باشم تا کی من دلداده ز هجران تو سوزم تا کی من سرگشته طلبکار تو باشم ای راحت جان من دل خسته، زمانی خواهم که تو یار من و من یار تو باشم در باغ جهان سنبل گلبوی تو بویم در طرف چمن بلبل گلزار تو باشم تا چند من زار جگرخوار، چو حیدر مجروح و پریشان و دل افگار تو باشم؟ حیدر شیرازی : دیوان مونس الارواح : غزلیات : شمارهٔ ۲۸ - و له ایضا گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/110160