حنائیا خبه شد خلق شاعریت مگر که یک قصیده بگفتی و دم فرو خوردی بهژده نوزده ممدوح بر همان خواندی خجل خجل بدر بیستم همی گردی قصیده تو بتو گفت من که مامه شدم بوی بگوی اگر مردی و جوانمردی مرا بخدمت ممدوح بیستم یله کن روان نوزدهم بس که از من آزردی سوزنی سمرقندی : دیوان اشعار : هزلیات : قطعات : شمارهٔ ۵۸ - حنائی شاعر گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/132473