خواهی ار، روشن کنی ای ماه سیما جمع را از حجاب و هم بیرون آی و بنشان شمع را شمع عالم پرتو استی کافتابی آفتاب روز روشن کن شب تاریک هجران جمع را فرد، هر جمعی و جمع فردها سر جمع کل جمع کن افراد و از هر جمع بگشا سمع را فتنه بیدار است و امنیت بخواب و عدل مات بر طبیعت واگذار امروز قلع و قمع را «حاجبا» ویران شد ایران از چه؟ از کردار زشت آستین از چشم خونین گیر و بفشان دمع را حاجب شیرازی : گزیدهٔ اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/140015