خوی خوش تو بهار و باغ تو بس است علم و عملت چشم و چراغ تو بس است ور زانک نعوذ بالله این وصف تو نیست محرومی ازین صفات داغ تو بس است اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن : شمارهٔ ۳۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98162