دامان طرب بهار افشاند گل بر سر روزگار افشاند داغ از دل من نسیم برچید بر دامن لاله زار افشاند گردید عبیر جامه ی حور گر باد ز گل غبار افشاند بر جامه ی شاهدان بستان شبنم، عرق بهار افشاند چون باز سفید، ابر خفته پر بر سر کوهسار افشاند برداشت سلیم باز ساغر دست از همه کار و بار افشاند سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۷۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/101131