دانم که بتم چو لؤلؤی مکنون است رنگ دو رخش به رنگ آذرگون است قدّ و خد و خال و زلف و اندام و تنش سرو و گل و مشک و قیر و عاج و خون است اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : رباعیات الحاقی : شمارهٔ ۱۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98987