درین چمن هوس عیش، کیمیا طلبی ست که خنده در دهن غنچه، موج تشنه لبی ست شکنجه ای بتر از خارخار همت نیست کرم به دست تهی چون جوانی و عزبی ست ز فکر حشر عبث نیست گریه ی زاهد که خوف طفل ز مکتب، دلیل بی ادبی ست چو من بتان عجم را نبوده مجنونی به طاق ابروی لیلی که قبله ی عربی ست قدم ز راه طلب زان کشیده ایم که هست طلب به مذهب ما کفر، اگر خداطلبی ست به پیش آنکه ندارد سواد عشق، سلیم کتاب لیلی و مجنون رساله ی عربی ست سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۲۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/100987