در رسته ی چاقشور دوزان ماهی بینی چو مهر تابان دَور لَبِ او بوقت خنده همچون دَم شفره اش کُشَنده آن عرصه ز نوع نوع انسان چون ثقبه ی بخیه تنگ میدان لاغر بدنان در آن نشیمن از هم گذرانده هم چو سوزن وحیدالزمان قزوینی : شهرآشوب کوچک : بخش ۳۶ - صفت چاقشور دوزان گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/126950