دلم ز نسبت روی تو مهربان گل است چو عندلیب همه عمر مدح خوان گل است شکسته رنگ شود گل چو بیندش به چمن بهار عارض او باعث خزان گل است ز دیدن تو درآید به ناله مرغ چمن چراغ حسن تو گویا ز دودمان گل است ز فیض گریه ی مجنون، همیشه لیلی را چو داغ لاله، سیه خانه در میان گل است به باغ می رود آن شاخ گل سلیم، دگر بهار در چمن امروز میهمان گل است سلیم تهرانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۰۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/100962