دنیا و آخرت چو ترازو فتاده است یک سو اگر کم است، دگر سو زیاده است در مجلسی که دست به هم داد رقص جام خون حیا به گردن مینای باده است طغرای مشهدی : گزیدهٔ اشعار : ابیات برگزیده از غزلیات : شمارهٔ ۱۷۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/136729