دوش بی روی تو از دل خون ناب افشانده‌ایم تا سحر بر جیب رسوایی گلاب افشانده‌ایم ز آن جمال آگه نه‌ایم اما غبارآسا بسی آفتاب و ماهش از طرف نقاب افشانده‌ایم هر نگه کز گلستانی دامنی پرگل نکرد شب خسک پنداشته در راه خواب افشانده‌ایم فصیحی هروی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۷۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/137579