رخسار تو شاداب تر از لاله طورست شبنم گل سیراب ترا دیده شورست بسیار به از صحبت ابنای زمان است در مشرب من، خلوت اگر خلوت گورست خواری ز طمع دور نگردد که عصاکش هر چند که در پیش بود پیر و کورست صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۱۷۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59485