زقامت کرده ای بر پا قیامت قیامت قامتی ای سروقامت به پایت کس نکرد ار جانفشانی گران جانی نموده است از لئامت چوازحسن تو زاهد با خبر نیست ز عشقت می کندما را ملامت تورامأموم گردد شیخ وزاهد کنی از روی مستی گر امامت به پیغامی دهی جان مردگان را تعالی الله از این فضل وکرامت گذشته ز اشک سرخ و چهره زرد بود با عاشقانت صد علامت بلند اقبال اگر عاشق نمی بود ز جان و زندگی بودش ندامت بلند اقبال : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۹۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/131041