ز اقربا ومالها ای دل مشو شادان که هست اقربایت عقربان ومالهایت مارها کاسه ات تا پر می است وکیسه ات تا پر ز زر چون به گرد شهد موران هست گردت یارها لیکن آن گردد تهی چون ازمی این خالی ز زر مر تورا آن یارها یکسر شوند اغیارها بلند اقبال : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۸ - قطعه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/131651